خودکشی اقدامی است آگاهانه با سرانجام مرگبار که به وسیله خود فرد و با آگاهی از این سرانجام رخ می دهد. بر پایه گزارش های سازمان جهانی بهداشت، نرخ متوسط خودکشی جهانی پانزده در صد هزار نفر است که چهار الی شش درصد مرگ و میر را به خود اختصاص می دهد. در سطح جهان روزانه هزاران نفر در اثر خودکشی فوت می کنند و اقدام به خودکشی یا شبه خودکشی هشت تا ده برابر شایع تر از موارد خودکشی می باشد.
• افکار خودکشی
• احساس درماندگی
• ناتوانی در کنترل خشم و تکانه ها
• سابقه آسیب رساندن به خود
• ابتلا به یک بیماری جدی
• سابقه اختلالات روانی
• فقدان و از دست دادن یکی از عزیزان
• شکست عاطفی
• سابقه اقدام به خودکشی در نزدیکان
• ناتوانی در سازگاری با محیط های جدید
• احساس ناامیدی
• عصبانیت شدید
• سستی اعتقادات مذهبی
• مشکلات مالی
1)کسانی که در مورد خودکشی بحث می کنند به آن اقدام نمی کنند.
2)خودکشی بدون هشدار قبلی صورت می پذیرد.
3)فقط افراد متعلق به طبقه ای خاص خودکشی می کنند.
4)تعلق به گروه مذهبی ویژه پیش بینی کننده خوب عدم اقدام به خودکشی در اشخاص است.
5)انگیزه های خودکشی به آسانی ایجاد می شود.
6)همه کسانی که خودکشی می کنند، افسرده اند.
7)کسی که بیماری جسمانی دارد و او را در شرف مرگ قرار داده است، خودکشی نمی کند.
8)خودکشی نشانه ی جنون است.
9)تمایل به خودکشی ارثی است.
10)خودکشی توسط فصول، اقلیم جغرافیایی، جبهه های هوا، فشار هوا، رطوبت بارندگی، ابری بودن هوا، سرعت باد، دما و روزهای هفته تحت تأثیر واقع می شود.
11)خودکشی توسط امور کیهانی مثل لکه های خورشید و صور ماه تحت تأثیر واقع می شود.
12)افراد خودکشی کننده به طور آشکار خواهان مرگ هستند.
13)سوال کردن فرد در مورد خودکشی اشتباه است.
14)کسانی که از روش های کم خطر استفاده می کنند، در مورد کشتن خود جدی نیستند.
خانم ها سه برابر بیشتر از آقایان اقدام می کنند و آقایان سه برابر بیشتر از زنان خودکشی کامل می کنند. گروه های در معرض خطر عبارتند از افراد چهل و پنج سال و بالاتر و نیز نوجوانان نوزده سال و پایین تر یک الی بیست درصد از بیماران بستری با تشخیص افسردگی خودکشی می کنند. بیمارانی که قبلاً اقدام به خودکشی کرده اند نسبت به جمعیت عادی، شصت و چهار برابر بیشتر احتمال اقدام به خودکشی دارند. این افزایش خطر مادام العمر بوده و در طول زمان خطر آن کم نمی شود.
تخمین زده می شود پانزده درصد از بیماران با سابقه سوء مصرف الکل خودکشی می کنند.
وجود سایکوز احتمال خودکشی را افزایش می دهد.
انزوای اجتماعی از دوستان، وابستگان و جامعه، انگیزش خودکشی را افزایش می دهد.
بیمارانی که برنامه ویژه ای برای فراهم کردن روش های قابل حصول خودکشی دارند احتمال خودکشی در آن ها بالاتر است. در بیماران سالمند و بیوه ها نرخ خودکشی بالاتراست. وجود یا بیماری شدید یا مزمن احتمال خودکشی را افزایش می دهد.
الکل و خودکشی رابطه غم انگیز نزدیکی دارند. افرادی که افکار خودکشی دارند اغلب به الکل روی می آورند و نوشیدن مشروبات الکلی افکار خودکشی را افزایش می دهد.
برای بسیاری، بحث خودکشی موضوعی دشوار است که از نظر فرهنگی، تابو در نظر گرفته می شود. ایجاد فضایی برای بحث درباره افکار و احساسات در رابطه با خودکشی بسیار مهم است تا کسانی که از سنگینی آن رنج می برند راحت تر به دنبال کمکی باشند که نیاز دارند. این امر به ویژه در مواردی که فرد ممکن است از اعتیاد به الکل و همچنین افکار خودکشی رنج می برد بسیار مهم است.
