ترک اکستازی

ترک اکستازی
قرص اکستازی (یا همان متیل دی اکسی مت آمفتامین) یک ماده شیمیایی و روان گردان ساخته دست بشر است که مانند متامفتامین ها اثر محرک داشته و یا مانند مسکالین ها توهم زا می باشد.
قرص اکستازی با نام های رایج کریستال، قرص عشق و یا طاعون و با داشتن طعمی توهم زا یکی از خطرناک ترین قرص های روانگردان است که از دسته اعتیاد آورترین موادهای مخدر در جهان شناخته شده است.

اشکال مصرفی قرص اکستازی

قرص اکستازی به اشکال مختلفی از قبیل قرص (خوراکی)، کپسول (بلعیدنی) و یا پودر (استنشاقی) مورد استفاده قرار می گیرد و به سبب بروز توهم و از بین رفتن قدرت تشخیص زمان و مکان در فرد مصرف کننده باعث ایجاد سرخوشی های کاذب، هیجان و انرژی و لذت می گردد. طبق تحقیقات بدست آمده اکستازی با اثرگذاری مستقیم بر نورون های عصبی مغز، ماندگاری و اثری حدود 7 تا 24 ساعت را دارد که تنها 15 دقیقه پس از مصرف این اثرات در بدن فرد مصرف کننده فعال می شوند.

متأسفانه در سال های اخیر در کشور ما مصرف قرص اکس به شدت در بین نوجوانان و جوانان به خصوص در محفل های شبانه و غیر مجاز متداول شده است که با سوء مصرف این قرص، فرد نه تنها دچار عوارض و پیامدهای خطرناک جسمی و روانی شده بلکه دچار مقوله سهمگین اعتیاد نیز می گردد.

عوارض قرص اکستازی :

  • تهوع و استفراغ
  • مسمومیت
  • اسپاسم عضلانی
  • بالا رفتن دمای بدن
  • اختلال بصری
  • تعریق شبانه
  • تشنگی مفرط
  • بیماری های کلیوی
  • بیماری های قلبی و عروقی
  • از دست دادن هوشیاری و کما
  • مرگ

اثرات و عوارض روانی ناشی از مصرف این قرص کمتر از عوارض جسمانی آن نیست که می توان به مواردی چون: اختلال خواب، احساس گیجی مداوم، افسردگی و اضطراب، میل به مصرف مجدد اشاره داشت.

ترک قرص اکس

باید بدانیم، برعکس مقوله مصرف قرص اکس که به یکباره فرد را دچار اعتیاد و میل به  مصرف مجدد می کند، مقوله ترک آن به یکباره و یا واضح تر بگوییم یک شبه اتفاق نمی افتد. و بدتر از همه آنکه، تنها با مصرف دو یا سه بار قرص اکس، آسیب هایی که این قرص به نورون های عصبی مغز وارد می کند تا 7 سال پس از آن در بدن فرد باقی می ماند.

روند درمان و ترک اکستازی

به دلیل جدی بودن عوارض و مخاطراتی که این قرص به فرد مصرف کننده وارد می کند و همچنین مقوله اعتیاد به این قرص، فرد مصرف کننده برای ترک آن نیازمند به مراجعه به مراکز ترک اعتیاد می باشند که تحت نظر تیم متخصص پزشکی و روانپزشکی معتبر بتواند با دارو درمانی و مشاوره درمانی این دوره را به سلامت به سر کند.

در کنار برنامه های دارویی و مشاوره ایی که پزشک متخصص برای فرد تجویز می کند حمایت و پشتیبانی خانواده و اطرافیان می تواند نقش بسزایی در تسریع روند درمان و ترک اکستازی داشته باشد، چرا که دوره سم زدایی مواد قطعاً با بی قراری فرد برای مصرف مجدد و حس پرخاشگری و تنش همراه خواهد بود که در این زمینه تیم روان درمانی و روان پزشکی با مشاوره ها و برنامه های درمانی فردی یا گروهی بهترین متدها را برای گذراندن این دوره به بیمار توصیه می کند.

علائم و نشانه های خماری در افراد مختلف یکسان نیست. از طرفی دیگر با مشکلی جدی روبرو هستیم، میل به مصرف مجدد در این افراد بسیار زیاد است چرا که تحمل بدن آنها به شدت پایین آمده و آنها را بی تاب و مشتاق مصرف مجدد و حتی بیشتر می کند. همین امر متأسفانه خطر اوردوز را در بیمار افزایش داده و  روند ترک اعتیاد را دشوار می سازد. بنابراین توصیه می شود هرگز بدون نظارت پزشک متخصص اقدام به ترک نکنید.

چیزی که مهم است باید توجه داشته باشیم، فرد با مصرف قرص اکستازی فرد دچار حالاتی مانند افزایش دمای بدن، افزایش ضربان قلب و تنگی نفس می شوند بنابراین، بسیار مهم است که محیط کلینیک مجهز به سیستم تهویه خنک و داشتن محیطی پاکیزه از نکاتی است که فرد را ملزم به آگاهی نسبت به انتخاب مرکز درمانی خود می کند.

فرد مصرف کننده پس از تصمیم گیری به قطع مصرف اولین و مهم ترین گام را در جهت سلامتی و بازپروری خود برداشته است.

ترک اکستازی

دوران خماری

دوران خماری همانطور که در بالا به آن اشاره شد در بیماران یکسان نیست. و این دوران با توجه به مدت زمان مصرف فرد، میزان مصرف، شرایط فیزیولوژیکی و روانی فرد کاملاً متفاوت است. در واقع می توان گفت این دوران می تواند دامنه ایی از چند هفته تا چند ماه را داشته باشد.

برخی از حالات و نشانه هایی که فرد در هفته های اول دوران خماری به آن دچار می شود عبارتند از:

  • تحریک پذیری
  • از دست دادن اشتها
  • اختلالات خواب
  • عدم توانایی در تمرکز
  • افسردگی
  • میل به مصرف محدد
  • ضعف جسمانی

به مرور زمان این علائم کاهش یافته و روند بهبودی در فرد مصرف کننده نمایان می شود. مهم ترین نکته این است که در روند ترک اکستازی می بایست به اختلالات و مشکلات روانی که در مدت زمان مصرف این ماده ایجاد شده است پرداخته شود و بیمار تحت مراقبت و درمان های روانپزشکی قرار گیرد.