اعتیاد به والیوم

اعتیاد به والیوم
والیوم یک بنزودیازپین اعتیاد آور است که اثرات طولانی تری نسبت به سایر داروهای هم رده خود دارد. اعتیاد به والیوم می تواند به سرعت پیشرفت کند اگر دارو به روشی استفاده شود که توسط پزشک تجویز نشده باشد. با گذشت زمان، عملکرد مغز افراد سوء مصرف کننده والیوم بدون دارو دشوارتر می شود. با این حال، برخی از افراد معتاد به والیوم ممکن است حتی متوجه نباشند که مشکلی دارند.

والیوم یک داروی تجویزی است که معمولاً برای درمان اضطراب، حملات پانیک و تشنج استفاده می شود. از آن جایی که تشخیص استرس و اضطراب در سال های اخیر به طور فزاینده ای رایج شده است، نرخ استفاده از والیوم در جهان به طور پیوسته افزایش یافته است. در حالی که این دارو به افراد کمک می کند تا از انواع مشکلات پزشکی رهایی پیدا کنند، مهم است که بدانیم در صورت استفاده نادرست یا طولانی مدت می تواند به سرعت اعتیادآور شود.

اگر شما یا کسی که دوستش دارید با اعتیاد به والیوم مبارزه می کنید، کلینیک های ترک اعتیاد می توانند به شما کمک کنند. برنامه های ترک اعتیاد برای نیازهای فردی هر بیمار طراحی شده است و برای کمک به ایجاد مهارت های مورد نیاز برای حفظ بهبودی مادام العمر ایجاد شده است.

والیوم چیست

والیوم نام تجاری دیازپام است، یک بنزودیازپین که عموماً برای درمان اسپاسم عضلانی، اختلال هراس، اضطراب و سایر شرایط پزشکی تجویز می‌شود. در برخی موارد، والیوم برای درمان افرادی که از ترک الکل رنج می برند استفاده می شود. پس از مصرف، این دارو به عنوان یک ضد اضطراب در بدن عمل می کند، سیستم عصبی مرکزی را آرام و ذهن را کند می کند.

در دهه‌های گذشته، این داروی قوی و طولانی ‌اثر، به ابزاری برای کمک به ادامه زندگی برای بسیاری از انسان ها تبدیل شد که در تلاش بودند تا با مشکلات خود کنار بیایند. تنها در سال 1974، شصت میلیون نسخه برای والیوم نوشته شد. در حالی که امروزه میزان تجویز والیوم به میزان قابل توجهی کمتر شده است، استفاده و سوء مصرف این ماده به افراد در هر گروه سنی، جنسیت و با هر موقعیت اجتماعی، اقتصادی گسترش یافته است.

اعتیاد به والیوم

اعتیاد به والیوم چیست

در حالی که مزایای پزشکی والیوم برای بسیاری مفید است، مصرف این دارو در مدت زمان طولانی می تواند منجر به اعتیاد و وابستگی شود. این به دلیل تأثیر والیوم بر بدن و مغز است. والیوم روی گیرنده های گاما آمینوبوتیریک اسید (گابا) که فعالیت سلول های عصبی یا نورون ها را مهار یا کاهش می دهد، عمل می کند. پس از مصرف، والیوم این گیرنده ها را فعال می کند و باعث ایجاد احساس آرامش و راحتی می شود.

این اثرات باعث می شود مصرف والیوم در کوتاه مدت لذت بخش، اما در بلند مدت خطرناک باشد. با گذشت زمان، مصرف مداوم والیوم می تواند بر توانایی مغز برای تولید انتقال دهنده های عصبی که به طور طبیعی به گیرنده های گابا متصل می شوند، تأثیر بگذارد. زمانی که فرد به والیوم وابسته شود، ممکن است پس از قطع مصرف دارو، علائم ترک فیزیکی و روانی را تجربه کند. برخی از این موارد عبارتند از بدتر شدن علائم اولیه اضطراب، بی خوابی، حالت تهوع و تحریک پذیری. در موارد شدید، علائم ترک اعتیاد ممکن است شامل افزایش فشار خون، تنش عضلانی، توهم و تشنج شدید باشد.

محبوبیت والیوم یا دیازپام

دیازپام یا والیوم با تعداد زیادی نام تجاری دیگر نیز فروخته می شود و یکی از اعضای گروه داروهای بنزودیازپین است. والیوم یکی از بهترین داروهای شناخته شده در جهان است. این دارو برای درمان اضطراب و اختلالات اضطرابی، درمان سندرم‌های ترک به سایر بنزودیازپین‌ها و الکل، مدیریت تشنج، درمان سندرم پای بی‌قرار، درمان اسپاسم عضلانی و در درمان بی‌خوابی استفاده می‌شود. به دلیل پتانسیل بالای آن برای سوء استفاده و اعتیاد، دیگر انتخاب خط اول در درمان اضطراب نیست، اما همچنان برای تعدادی از گزینه های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.