مصرف دخانیات در نوجوانان

نوجوانی با مجموعه ای از تغییرات رشدی مشخص می شود که تقریباً بین ده تا نوزده سالگی رخ می دهد. در طول این مدت، بدن افزایش تولید استروئیدهای غدد جنسی را تجربه می کند که به رشد و رشد جنسی کمک می کند. این تغییرات عصبی رشدی باعث ایجاد رفتارهای مشخصه در دوران نوجوانی می شود، مانند بهبود عملکردهای شناختی و اجرایی. افزایش حساسیت به پاداش، تازگی طلبی، رفتار ریسک پذیر و همچنین تمایل به صرف زمان بیشتر با همسالان. برخی از این ویژگی های رفتاری، به نوبه خود، به احتمال بیشتری برای شروع مصرف مواد مخدر کمک می کنند.

قوی ترین عامل خطر برای سیگار کشیدن نوجوانان داشتن والدین سیگاری است. سایر عوامل خطر وجود دارند که اغلب با شروع سیگار کشیدن در دوران کودکی مرتبط هستند.

عوامل خطر برای سیگار کشیدن نوجوانان

  • همسالان و الگوها (مانند افراد مشهور) که سیگار می کشند
  • عملکرد ضعیف مدرسه
  • سایر رفتارهای پرخطر (مانند رژیم گرفتن بیش از حد، به ویژه در بین دختران، درگیری فیزیکی و رانندگی در حالت مستی، به ویژه در بین پسران، یا استفاده از الکل یا مواد مخدر دیگر)
  • توانایی حل مسئله ضعیف
  • در دسترس بودن سیگار
  • عزت نفس ضعیف
نوجوانان ممکن است از تنباکو به اشکال دیگر نیز استفاده کنند. حدود 3.5 درصد از دانش آموزان دبیرستانی از تنباکوی بدون دود استفاده می کنند و این میزان در ده سال گذشته کاهش یافته است. تنباکوی بدون دود را می‌توان جوید (تنباکوی جویدنی)، بین لب پایین و آدامس قرار داد (تنباکو غوطه‌ور کردن یا دیپ)، یا داخل بینی استنشاق کرد. کشیدن پیپ در ایالات متحده نسبتاً نادر است. درصد افراد بالای دوازده سال که سیگار می کشند کاهش یافته است.

نقش والدین در سوء مصرف مواد مخدر در فرزندان

والدین می توانند با الگوهای مثبت (یعنی سیگار نکشیدن)، صحبت آشکار در مورد خطرات دخانیات و تشویق نوجوانانی که قبلاً سیگار می کشند یا می جوند به ترک سیگار، از جمله حمایت از آن ها، از سیگار کشیدن و استفاده از محصولات تنباکوی بدون دود جلوگیری کنند.

مصرف دخانیات در نوجوانان

سیگارهای الکترونیکی (محصولات ویپینگ) در نوجوانان

سیگارهای الکترونیکی (ویپ) وسیله ای است که با باتری کار می کند و از گرما برای تبدیل مایع به بخار قابل استنشاق استفاده می کند. این مایعات معمولاً حاوی نیکوتین است که ماده فعال در تنباکو است یا تتراهیدروکانابینول (تی. اچ. سی) که ماده فعال ماری جوانا است. نیکوتین و تی. اچ. سی هر دو اعتیادآور هستند.

دلیل استفاده از ویپ

سیگارهای الکترونیکی در ابتدا به عنوان وسایل ترک نیکوتین برای افراد سیگاری بزرگسال وارد بازار شدند. آن ها از آن زمان به «ویپ» تبدیل شده اند که برای نوجوانان بسیار جذاب بوده و در طی چندین سال گذشته به طور فزاینده ای در بین نوجوانان محبوبیت پیدا کرده اند، به ویژه در میان نوجوانان دارای موقعیت اجتماعی و اقتصادی متوسط ​​و بالاتر.

بر اساس نظرسنجی، مصرف کنونی سیگار الکترونیکی (بخار کردن نیکوتین، بدون احتساب مواد دیگر) در میان دانش‌آموزان دبیرستانی به طور قابل‌توجهی از 4.5 درصد در سال 2013 به 25.5 درصد در سال 2019 افزایش یافته است. حدود 45.6 درصد از دانش‌آموزان دبیرستانی سیگارهای الکترونیکی را امتحان کرده‌اند.

مقایسه سیگار با ویپ

برخلاف سیگارهای معمولی، سیگارهای الکترونیکی (ویپ) تنباکو ندارند و چیزی نمی سوزانند، به این معنی که آن ها محصولات احتراق تنباکوی سوزان (قیر، مونوکسید کربن و سایر سموم) را نیز ندارند، که مسئول بسیاری از اثرات منفی سلامتی هستند از جمله سرطان ریه و بیماری مزمن انسدادی ریه. با این حال، سایر مواد شیمیایی موجود در محصولات ویپ می تواند باعث آسیب ریه شود.

صدمات ریوی می تواند ناگهانی، شدید یا طولانی مدت و در صورت شدیدترین حالت، کشنده باشد. علاوه بر این، این محصولات می توانند غلظت بسیار بالایی از نیکوتین و تی. اچ. سی را ارائه دهند. تی. اچ. سی و نیکوتین بسیار اعتیاد آور هستند و سمیت آن ها قطعی است. بخار دست دوم سیگارهای الکترونیکی حاوی نیکوتین و سایر مواد فعال است.

سیگارهای الکترونیکی به طور فزاینده ای شکل اولیه قرار گرفتن در معرض نیکوتین برای نوجوانان است، اما تأثیر آن ها بر میزان سیگار کشیدن بزرگسالان نامشخص است. خطرات بلندمدت سیگارهای الکترونیکی در حال حاضر مشخص نیست.