زاناکس برای بسیاری یک داروی تجویزی تغییر دهنده زندگی بوده است و به آن‌ها کمک می کند تا زندگی فعال تری داشته باشند. آمارهای فعلی نشان دهنده محبوبیت آن است. از سال 2005 تا 2013، این دارو بالاترین داروی تجویز شده بوده و همچنان هم در رأس قرار دارد. با این حال، مصرف زاناکس رایج‌تر شده است، سوء مصرف و اعتیاد به زاناکس نیز متداول‌تر شده است.
با در نظر گرفتن این موضوع، ما اطلاعاتی در مورد استفاده تجویزی و غیر دارویی زاناکس، مدت زمان ماندگاری آن در بدن و این که اختلال مصرف زاناکس چگونه به نظر می رسد ارائه کرده ایم تا بتوانید علائم آن را خودتان تشخیص دهید.
اختلالات اضطراب و هراس ممکن است به دلیل عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی خاص ایجاد شود. انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی هستند که سلول های مغز از آن‌ها برای صحبت با یکدیگر استفاده می کنند.
زاناکس با تقلید از اثرات انتقال دهنده عصبی گابا عمل می کند. به طور معمول، گابا پیام ها را در مغز کند یا متوقف می کند. زاناکس با تقلید از گابا سیگنال های خاص را کند می کند و فعالیت مغز را تثبیت می کند. مغز و بدن این‌ها را به عنوان احساس آرامش، بی حالی و لذت تعبیر می کنند.
استفاده منظم زاناکس باعث می شود سلول های مغز به حضور آن عادت کنند. در پاسخ، سلول های مغزی گیرنده های گابا را کاهش می دهند و کمتر به همان مقدار محرک واکنش نشان می دهند. این اثر وابستگی نامیده می شود.
هنگامی که فردی به زاناکس وابسته است، باید آن را مصرف کند تا احساس طبیعی داشته باشد و از علائم ناراحت کننده ترک اعتیاد جلوگیری کند. هنگامی که این رفتار شروع به تأثیرات مضر بر زندگی روزمره می کند، اختلال مصرف مواد مخدر نتیجه آن است. تغییر در مصرف می تواند منجر به علائم شدید ترک شود.
