ترک سیگار به افراد سیگاری کمک می کند تا سلامت خود را به دست بیاورند و طول عمر خود را تا ده سال یا بیشتر افزایش دهند. راهبردهای درمانی برای ترک دخانیات باید برای افراد سیگاری با نیازهای خاص بر اساس شرایط خاص آن ها تنظیم شود.
توصیه می شود که زنان باردار از طریق مشاوره و مداخلات رفتاری ترک سیگار را اتخاذ کنند زیرا ایمنی داروها هنوز مشخص نشده است. مشاوره راهبرد اصلی برای ترک سیگار در نوجوانان است و می توان از درمان جایگزین نیکوتین در افراد مبتلا به وابستگی جدی به نیکوتین با احتیاط استفاده کرد.
برای افراد سیگاری مبتلا به بیماری های روانپزشکی مهم است که پس از ارزیابی دقیق وضعیت افسردگی خود، سیگار را ترک کنند. درمان جایگزین نیکوتین، وارنیکلین و بوپروپیون را می توان برای ترک سیگار در افراد سیگاری مبتلا به اختلالات روانی استفاده کرد.
بروز بیماری های قلبی عروقی با توجه به وضعیت مصرف سیگار و مدت زمان ترک سیگار کاهش می یابد. در افراد سیگاری مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریه که از ترکیبی از مشاوره و دارو درمانی استفاده کردند، آمار ترک بیش از دو برابر افرادی بود که به تنهایی از مداخلات رفتاری استفاده کردند. وارنیکلین می تواند به عنوان مؤثرترین داروی ضد سیگار توسط اکثر افراد سیگاری از جمله افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی، بیماری های قلبی عروقی و بیماری های انسداد مزمن ریه استفاده شود.
روش های درمان ترک سیگار باید برای افراد سیگاری با نیازهای ویژه مانند نوجوانان، زنان باردار و شیرده و مبتلایان به بیماری های زمینه ای با توجه به شرایط خاص آن ها تنظیم شود.
زنان نسبت به مردان در برابر سیگار آسیب پذیرتر هستند و نسبت به مردان خود وابستگی شدیدتری به نیکوتین نشان می دهند. سیگار بر عملکرد تخمدان تأثیر منفی می گذارد. سیگار یک محرک مهم مرتبط با عوارض مرتبط با بارداری است (به عنوان مثال، زایمان زودرس، سقط جنین، وزن کم هنگام تولد، مرگ ناگهانی نوزاد، و سرطان دوران کودکی). همچنین باعث ایجاد مشکلات طولانی مدت مهمی در زنان و نوزادان می شود. تقریباً نیمی از سیگاری های باردار سعی می کنند سیگار را در دوران بارداری ترک کنند. با این حال، هفتاد درصد یا بیشتر از آن ها سیگار کشیدن را در دوران بارداری یا پس از زایمان از سر می گیرند.
استعمال دخانیات در دوران نوجوانی تأثیر زیادی بر سلامت فرد در طول زندگی دارد. نوجوانان بیشتر از بزرگسالان از اثرات مضر مواد شیمیایی موجود در سیگار رنج می برند.
راهبرد اولیه ترک سیگار برای نوجوانان مشاوره است. در موارد وابستگی جدی به نیکوتین که نیاز به درمان دارویی دارد، شواهد دال بر ناکافی بودن اثربخشی آن برای ترک سیگار است. آن دسته از نوجوانانی که رفتار درمانی برای ترک سیگار دریافت کرده اند، در ترک سیگار بسیار موفق بوده اند.
میزان سیگار کشیدن افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی به طور قابل‌توجهی حدود هشتاد تا نود درصد بیشتر از افراد بدون چنین شرایطی است. علاوه بر این، افراد سیگاری با وابستگی به نیکوتین احتمال بیشتری برای افسردگی نسبت به کسانی که به نیکوتین وابسته نیستند دارند.
کسانی که بیماری های روانپزشکی دارند، پس از ترک سیگار، نیاز به مشاوره های تهاجمی ترک سیگار و مشاهدات بعدی دارند. در طول درمان دارویی برای ترک سیگار، اگر فرد سیگاری داروهایی مصرف می کند که ممکن است با عوامل روانگردان تداخل داشته باشند، معاینات منظم با روانپزشک نیز به عنوان جزئی از درمان ترک سیگار مفید است.
وارنیکلین و بوپروپیون را می توان برای درمان ترک سیگار استفاده کرد. با این حال، بوپروپیون برای افراد سیگاری که در حال دریافت درمان مشکلات عصبی مانند تشنج، بی اشتهایی، یا پرخوری عصبی، و یا در انواع دیگر داروهای ضد افسردگی توصیه نمی شود.
بر اساس تحقیقات وارنیکلین را می توان مؤثرترین داروی ضد سیگار تولید شده تا به امروز در زمینه القای ترک سیگار با کمترین عوارض جانبی دانست. همچنین برای اکثر افراد سیگاری، به استثنای زنان باردار و افراد زیر 18 سال، به عنوان یک عامل ایمن برای درمان ترک سیگار توصیه می شود.
ترک سیگار یک راه ضروری هم برای جلوگیری از تشدید بیماری انسداد مزمن ریه و مرگ و میر ناشی از بیماری انسداد مزمن ریه و هم برای درمان بیماری انسداد مزمن ریه در افراد سیگاری است. در افراد سیگاری مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریه، گروه‌هایی از افراد که از ترکیبی از مشاوره ترک سیگار و دارو درمانی استفاده می‌کردند، نرخ ترک سیگار را بیش از دو برابر بیشتر از افرادی که از مداخلات رفتاری به تنهایی استفاده می‌کردند نشان دادند.
استعمال دخانیات عامل خطر عمده ای است که در ایجاد و تشدید بیماری های قلبی عروقی نقش دارد. علاوه بر این، ترک سیگار می تواند از مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی جلوگیری کند. یافته‌ها نشان می‌دهد که بروز بیماری‌های قلبی عروقی بر اساس وضعیت مصرف سیگار (در افراد غیر سیگاری کمتر از افراد سیگاری) و مدت زمان ترک سیگار به طور مداوم کاهش می‌یابد.
در افراد سیگاری مبتلا به بیماری قلبی عروقی، وارنیکلین و بوپروپیون به طور قابل توجهی پرهیز از سیگار را افزایش دادند.
