داروهای روانگردان

داروهای روانگردان
در سال‌های اخیر، تعداد فزاینده‌ای از بیمارانی که به دنبال مراقبت برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌های روان‌پزشکی در محیط‌های مراقبت اولیه هستند، منجر به افزایش تعداد داروهای روان‌گردان تجویز شده شده است. همراه با افزایش استفاده از داروهای روانگردان، تنوع قابل توجهی در الگوهای تجویز ارائه دهندگان مراقبت های اولیه و روانپزشکان مشاهده می شود. از آن جایی که بیماران روانپزشکی از تعدادی از عوارض جانبی پزشکی نیز رنج می برند، افزایش استفاده از داروهای روانگردان خطر تداخلات دارویی مهم بالینی را در این بیماران افزایش می دهد.

داروی روانگردان متیل فنیدیت

متیل فنیدیت جزو داروهای محرک سیستم اعصاب مرکزی است که نام تجاری آن ریتالین است. دوز این دارو بر اساس نیازها و عکس العمل های فردی تعیین می گردد. در کودکان (۶ سال و بالاتر) با دوز ۵ تا ۱۰ میلی گرم سه بار در روز شروع شده و در هفته ۱۰ الی ۵ میلی گرم در دوز روزانه افزوده می شود. حداکثر دوز روزانه ۶۰ میلی گرم است. در بالغین دوز روزانه ۲۰ الی ۳۰ میلی گرم می باشد.

استفاده بالینی از متیل فندیت

در درمان اختلال بیش فعالی و کمبود توجه در کودکان به کار می رود. این دارو با پدیده وابستگی جسمی همراه نیست ولی مصرف این دارو به میزان متوسط باعث وابستگی روانی می گردد. مصرف متیل فنیدیت با بروز پدیده تحمل همراه است. مدت اثر این دارو ۴ الی ۶ ساعت است.

روش مصرف متیل فنیدیت

این دارو به شکل خوراکی و یا تدخین استفاده می شود و اثرات مصرف این دارو به شکل تقویت حواس، نشئگی و ایجاد توهم بروز می کند. مصرف بیش از حد متیل فنیدیت باعث افزایش درجه حرارت بدن، اختلالات الکترولیتی و آریتمی قلبی، طپش قلب، تشنج، سردرد، افزایش فشار خون و خشکی مخاط ها می شود. علائم ترک متیل فنیدیت به صورت دردهای عضلانی، خواب آلودگی و افسردگی بروز می کند.  

داروهای روانگردان

داروی روانگردان مت آمفتامین

مت آمفتامین جزو طبقه داروهای محرک است. نام های تجارتی آن شامل دکسدرین، آیس، کریستال و شیشه است. در پزشکی این دارو در درمان اختلالات کمبود توجه، نارکولپسی و کنترل وزن به کار می رود. مصرف این دارو ممکن است باعث وابستگی جسمی گردد ولی در حد بالایی باعث وابستگی روانی می گردد. مصرف مت آمفتامین با بروز پدیده تحمل همراه است. این ماده به شکل قرص، پودر و دانه های کریستالی وجود دارد. مدت اثر این دارو ۲ الی ۴ ساعت است.

طریقه مصرف مت آمفتامین

طریقه مصرف مت آمفتامین خوراکی، تزریقی و تدخین است. اثرات احتمالی آن در بدن شامل افزایش سطح هوشیاری، تحریک پذیری، نشئگی، افزایش تعداد ضربان قلب و فشار خون، بی خوابی و کاهش اشتها است. علائم مصرف بیش از حد (مسمومیت) آن شامل آشفتگی، افزایش دمای بدن، توهمات، تشنجات و گاهی مرگ است. علائم ترک مت آمفتامین شامل بی تفاوتی، افزایش دوره های خواب، تحریک پذیری، افسردگی و عدم آگاهی به زمان و مکان است.

داروی روانگردان اکستازی

متیلن دی اکسی مت آمفتامین (ام. دی. ام. ای) یک داروی مصنوعی است که خلق و خو و ادراک (آگاهی از اشیاء و شرایط اطراف) را تغییر می دهد. از نظر شیمیایی جزو دسته مواد توهم زا است و احساس افزایش انرژی، لذت، گرمای عاطفی و ادراک حسی و زمانی را تحریف می کند. مطالعات نشان می دهد که طول مدت و سنگینی مصرف ام. دی. ام. ای ممکن است با مشکلات حافظه همراه باشد.  

اکستازی چیست

اکستازی یا متیلن دی اکسی مت آمفتامین دارویی است که به طور غیرقانونی ساخته می شود. اکستازی یک داروی محرک است که می تواند توهم ایجاد کند. این دارو به عنوان یک داروی طراح شناخته شده است زیرا با هدف ایجاد احساس نشئگی در افراد ایجاد شده است. این دارو در میان نوجوانان و جوانانی که به کلوپ ها، کنسرت ها، یا مهمانی های شبانه می روند، محبوب است. اکستازی به یکی از رایج ترین مواد مخدر غیرقانونی تبدیل شده است که در خیابان ها فروخته می شود. در چند سال اخیر اکستازی به دلیل عوارض خطرناکش افراد زیادی را به اورژانس فرستاده است.