عوامل مهم در موفقیت آمیز بودن درمان معتادان

عوامل مؤثر در درمان یا ترک اعتیاد معتادان شامل

- انگیزه درونی و بالای بیمار - سن بالا (بعد از چهل سالگی)

- عدم دستیابی به مواد افیونی یا دیگر مواد مخدر

- نداشتن معاشرت با افراد مصرف کننده مواد مخدر

- فعالیت شغلی مناسب و بهتر شدن شرایط زندگی، شغلی و مالی

- دخالت مستمر و فعالانه مصرف کننده مواد مخدر (معتاد) در فرآیند ارزیابی و برنامه‌ریزی درمان، مانند تعیین اهداف و تصمیم گیری در مورد راهبردهای تغییر

- هدف اصلی درمان اعتیاد، نباید متمرکز بر خودداری از مصرف مواد مخدر در مصرف کننده باشد، بلکه درمان واقعی بایستی درمان چند وجهی مشکلات (زیستی، روانی، اجتماعی و فرهنگی) شخص مصرف کننده در نظر گرفته شود

- دخالت مستمر، دلسوزانه و آگاهانه اطرافیان و حمایت گسترده آن ها از بیمار

- داشتن اعتقادات محکم و قوی، تبلیغات مناسب بر ضد مواد مخدر و علاقه اعتقادات مذهبی و فرهنگی

- توجه به پیامدهای منفی و اسفناک اعتیاد به مواد مخدر چون مرگ، فقر، طلاق، خودکشی و...

عوامل مختلفی نیز در شکست درمان نقش دارند و شاید مهم ترین این عوامل عدم توجه و درمان نکردن عوامل زمینه ساز و یا همراه اعتیاد به مواد مخدر است. بنابراین، با توجه به تأثیر تعاملی عوامل گوناگون با اعتیاد، تأکید بر انطباق درمان با نیازهای فردی افراد معتاد است. انتظار این که یک روش درمانی برای همه افراد وابسته به مواد مخدر و در همه جا مؤثر باشد، درمان گران را با مشکلات جدی رو به رو کرده و فرآیند درمان اعتیاد را با شکست مواجه می سازد.

نکاتی که باید در درمان اعتیاد رعایت شوند

برای حصول بهتر درمان معتادان در نظر گرفتن نکات زیر ضروری است:

- به مسائل عاطفی و روانی فرد معتاد توجه شود.

- در کاهش آلام جسمی فرد معتاد اقدام شود.

- داروی مناسبی جایگزین ماده مخدر شود و کاهش تدریجی آن پیگیری گردد.

- کلیه اعمال ترک زیر نظر فرد متخصص، با تجربه و آشنا به مسائل تبعی اعتیاد به مواد مخدر انجام گیرد.

- برخورد مناسب با فرد معتاد صورت گیرد و سهولت ترک اعتیاد به وی تفهیم شود.

- اقدام فرد معتاد در جهت ترک اعتیاد، مهم جلوه داده شود و موفقیت وی در نزد آشنایان و کسانی که از اعتیاد او خبر دارند بزرگ شمرده شود.

- به زمان پس از ترک اعتیاد از نظر پیگیری و کنترل، اقدامات لازم چون دوری از دوستان سابق، ایجاد سرگرمی و کار برای فرد و ورود تدریجی به جامعه توجه شود.

- پس از ترک اعتیاد، هیچ گاه راجع به گذشته، حتی راجع به مواد مخدر و زیان آن‌ها با فرد صحبت نشود.

- شخص تا مدتی پس از قطع مصرف مواد مخدر (۲ تا ۶ ماه) گاهی دچار ناراحتی‌های عصبی و روانی، مشابه با حالات نرسیدن دارو، در زمان اعتیاد می شود که به خاطر رفع حالات نامطلوب خود ممکن است مجدداً به مواد مخدر روی آورد، بنابراین باید به او تفهیم شود که افراد عادی هم ممکن است دچار چنین حالتی شوند.

در صورت شدت این حالت می توان از متخصصان کمک گرفت.