سوال این است که وقتی به درمان فکر می کنید چه چیزی را تصور می کنید. بیشتر مردم خود را در حال صحبت با یک درمانگر در مطب تصویر می کنند. اگر چه این مورد برای بسیاری از انواع درمان های اعتیاد صادق است، درمان تجربی متفاوت است. به جای درمان در مطب یا کلینیک ترک اعتیاد، درمان تجربی ممکن است در خانه و یا هر محیط دیگری انجام شود.
درمان تجربی شامل عمل است. فرد از فعالیت ها و ابزارهای بیانی مانند هنر و صنایع دستی، شعر، تعامل با حیوانات، موسیقی، وسایل، نقش آفرینی، بازیگری، فعالیت های خارج از منزل یا سایر اشکال فعالیت های تفریحی استفاده می کند. آن ها از این تجربیات برای بازسازی یا بازآفرینی موقعیت های خاصی که در زندگیشان اتفاق افتاده است استفاده می کنند.
با تمرکز بر فعالیت، فرد از احساسات و افکاری که بر مسئولیت ها، موفقیت ها، عزت نفس و ناامیدی های او تأثیر می گذارد و او را به سمت مصرف مواد مخدر سوق می دهد، آگاه می شود. درمانگر به آن ها کمک می کند تا احساسات منفی خود را که با موقعیت ها یا خاطرات گذشته مرتبط است، کشف و درک کنند. سپس فرد می تواند احساسات منفی مانند خشم، شرم، صدمه یا گناه را رها کند.
در طول سال ها، درمان تجربی محبوبیت زیادی پیدا کرده است. فواید زیاد آن برای کسانی که با اعتیاد به مواد مخدر و اختلالات سلامت روان دست و پنجه نرم می کنند شناخته شده است.
درمان تجربی برای کسانی که در حال بهبود اعتیاد به مواد مخدر یا الکل هستند مفید است. این نوع درمان همراه با سایر اشکال درمانی استفاده می شود. اغلب هنگامی که فردی دارای اختلال مصرف مواد مخدر است، یک اختلال مرتبط با تروما نیز دارد، مانند اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی یا اضطراب.
در بسیاری از مواقع، صحبت کردن در مورد احساسات و رفتارهای مرتبط با آسیب یا اختلال سلامت روان برای فرد مشکل است. آن ها ممکن است از صحبت کردن در مورد آن ها ناراحت باشند، یا ممکن است نتوانند عواطف و احساسات خود را در قالب کلمات بیان کنند.
هنگامی که افراد بر روی یک فعالیت خاص تمرکز می کنند، آرام تر و کمتر محافظت می شوند. درمانگر می تواند با مشاهده و تعامل با آن ها در طول جلسات درمانی تجربی، درباره طرز فکر و الگوهای رفتاری فرد اطلاعات بیشتری کسب کند. این نوع درمان به افراد کمک می‌کند تا حس قوی‌تری از خود به دست آورند، زیرا با آسیب‌های گذشته و احساسات مدفون برخورد می‌کنند.
از طریق درمان تجربی، افراد در حال بهبودی عزت نفس و اتکا به خود ایجاد می‌کنند، تمرکز را بهبود می‌بخشند، تکانشگری را کاهش می‌دهند و راهبردهای مقابله سالم را برای مقابله با محرک‌ها و عوامل استرس‌زا یاد می‌گیرند.
درمان تجربی به بیمار کمک می کند تا راهبردهای جدید و مهارت های مقابله با استرس را بیاموزد. بیمار، همان طور که مهارت های جدید یاد می گیرد و چیزهای مختلف را تجربه می کند، به خودش اعتماد می کند. این کار به او احساس هدفمندی می دهد و زمانی که یک کار را کامل می کند احساس موفقیت می کند. چندین مزیت اضافی درمان تجربی شامل پردازش احساسات، ترویج بهبودی، تغییر دیدگاه ها، کاهش اضطراب و کمک به توسعه بیان خلاق است.
انواع مختلفی از درمان تجربی وجود دارد. یکی از پرطرفدارترین شکل ها، سایکودرام است. در این شکل از درمان تجربی، فرد موقعیتی را از زندگی خود می گیرد و آن را به نمایش تبدیل می کند. حتی اگر این موقعیت در سال های خیلی دور در گذشته اتفاق افتاده باشد، تبدیل آن به یک روان درام آن را به زمان حال درمی آورد، جایی که می توان با آن برخورد کرد و آن را حل نمود.
شخص موقعیت را نقش آفرینی می کند. آن ها می دانند که در مکانی امن هستند و می توانند راه های مثبتی برای کنار آمدن با این موقعیت ایجاد کنند. نمونه‌هایی از درمان‌های تجربی مبتنی بر هنر عبارتند از نقاشی، مجسمه‌سازی، طراحی، رقص، موسیقی، شعر و نوشتن خلاق. درمان های ماجراجویانه شامل درمان در بیابان، گشت و گذار، ورزش و فعالیت های در فضای باز مانند صخره نوردی، کایاک سواری یا کمپینگ است.
