سالانه حدود چهل هزار کودک در سرتاسر دنیا با سندروم جنین الکلی متولد می شوند. این سندروم در کشورهایی نظیر آلمان، ایالات متحده، انگلستان، آفریقای جنوبی، استرالیا، اتریش، سوئد و غیره بیشتر گزارش شده است.
اکثر افرادی که با این سندروم متولد می‌شوند با گذر زمان به علت بزهکاری، ترک تحصیل، اعتیاد به مواد مخدر، بی‌خانمانی، جنایات عدیده و بیکاری مشکلات زیادی برای خود و جوامع ایجاد می کنند.
نهم سپتامبر از سوی سازمان جهانی به عنوان روز «سندروم جنین الکلی» شناخته شده است و به علت اینکه این بیماری غیر موروثی و صد در صد قابل پیشگیری است، هر ساله کشورهای متعددی در این روز به اطلاع رسانی در مورد راه‌های کنترل و پیشگیری از این سندروم از جمله آموزش مادران و پدران آینده و پزشکان و پرستاران می‌پردازند.
لازم به ذکر است که پژوهش‌های اخیر نشان داده اند که مصرف الکل در پدران نیز می تواند علائم مشابهی از این سندروم را در نوزادان در پی داشته باشد.
تنها راه پیشگیری از ابتلای فرزند به سندروم جنین الکلی عدم مصرف الکل در دوران بارداری است. مصرف آن ولو در مقادیر بسیار کم و به ندرت توصیه نمی شود. البته هر چقدر مصرف الکل در این دوران بیشتر باشد علائم ناهنجاری های جنینی ناشی از الکل وخیم تر و شدیدتر خواهند بود.
متاسفانه هیچ گونه درمان قطعی برای سندرم جنین الکلی وجود ندارد. بسیاری از تغییرات ناشی از مصرف الکل توسط مادر باردار برگشت‌ناپذیرند و علائم این بیماری تا آخر عمر پایدار می‌مانند. اما اگر تشخیص زودهنگام این بیماری و اقدامات مراقبتی لازم در اسرع وقت انجام بگیرد، می‌توان تا حدودی برخی علائم را کنترل کرد.
به عنوان مثال می توان برخی از مشکلات جسمی مثل ناهنجاری های مفاصل و اختلالات قلبی را با جراحی و غیره بهبود بخشید. همچنین می‌توان تا حدودی برخی از اختلالات ذهنی را بسته به نوع و شدت آن ها تخفیف داد.
مراجعه به مراکز تخصصی در این زمینه انجام مراقبت‌های جایگزین همچون روان درمانی، دارو درمانی، گفتار درمانی، آموزش والدین در برخورد صحیح با مشکلات این دسته از کودکان و نوجوانان و غیره می‌توانند کمک‌کننده باشند.
در مطالعه ای در فنلاند، ۷۰ کودک را که در دوران جنینی در معرض الکل قرار گرفته بودند، پیگیری کردند، (در ۴۲ نفر آن ها، نواقص شناختی و سایر نواقص تشخیص داده شده بود، ده نفر تنها دارای محدودیت‌هایی در رشد جسمی بودند و هجده مورد هم عادی تشخیص داده شدند). و سلامت روانی - اجتماعی آن ها در سن ۱۲ سالگی مورد ارزیابی قرار گرفت.
آن هایی که در دوران بارداری بیشتر در معرض الکل قرار داشتند به طور معناداری، با احتمال بیشتر، آسیب های شناختی و اجتماعی نشان دادند، از ۴۹ کودک با تشخیص نواقص شناختی، ۲۹ نفر (۶۹ درصد) تحت مراقبت دائمی یا موسسه ای بودند.
حتی در میان کودکان عادی و با تأخیر در رشد جسمی نیز ده نفر (۳۶ درصد) یا به صورت دائمی و یا موقتی تحت مراقبت جایگزین بودند. مشکلات رفتاری نیز معنا دار بودند. بنابراین در معرض الکل بودن در رحم می تواند با وضعیت های نامساعد اجتماعی از جمله مراقبت جایگزین و مشکلات رفتاری نیز همراه باشد.
