سوء مصرف مواد مخدر فقط مربوط به مواد مخدر خیابانی نیست. علاوه بر ماری جوانا، داروهای قانونی رایج ترین مواد مخدری هستند که در ایالات متحده مورد سوء استفاده قرار می گیرند. اما برخی از آن ها در صورت استفاده نادرست می توانند اعتیادآور و خطرناک باشند.
باربیتورات ها آرام بخش هایی مانند فنوباربیتال، پنتوباربیتال (نمبوتال) و سکوباربیتال (سکونال) هستند. آن ها به اضطراب، مشکلات خواب و برخی تشنج ها کمک می کنند اما اگر بیش از حد تجویز شده مصرف کنید، ممکن است معتاد شوید. دوزهای بالا می تواند باعث مشکلات تنفسی شود، به خصوص اگر هنگام مصرف الکل از آن ها استفاده کنید. اگر نمی توانید بدون باربیتورات ها عمل کنید، کمک بگیرید. رفتن به سمت عقب نشینی می تواند خطرناک باشد.
آلپرازولام (زاناکس)، کلونازپام (کلونوپین) و دیازپام (والیوم) دو نمونه از بنزودیازپین‌ها هستند، نوع دیگری از آرام‌بخش‌ها که می‌توانند به اضطراب، حملات پانیک و مشکلات خواب کمک کنند. آن ها خوب عمل می کنند و از باربیتورات ها ایمن تر هستند. اما استفاده بیش از حد و حتی استفاده از آن ها طبق دستور، می تواند منجر به وابستگی جسمی و اعتیاد شود. قطع ناگهانی این داروها می تواند خطرناک باشد. اگر احساس می کنید به این داروها وابسته هستید، با پزشک خود صحبت کنید. داروهای تجویزی نباید به اشتراک گذاشته شوند، آن ها فقط برای شخصی است که نسخه دارد.
اگر مشکل خواب دارید، دارویی مانند زولپیدم، اسزوپیکلون و سوناتا می توانند به شما کمک کنند تا استراحت مورد نیاز خود را دریافت کنید. اما اگر مدت طولانی‌تر از آن چه پزشک پیشنهاد می‌کند از آن ها استفاده کنید، ممکن است وابسته شوید و به خواب نیاز داشته باشید. تمرین مهارت های بهداشت خواب بهترین راه برای مقابله با مشکلات خواب است. اگر چه آن ها به اندازه برخی از قرص های خواب اعتیادآور نیستند، اما پزشکان نگران سوء استفاده از آن ها هستند اگر طبق دستور مصرف نشوند.
برخی از رایج‌ترین داروهای تجویزی که مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند، مسکن‌ها و مواد افیونی هستند. این داروها درد کسل کننده ای دارند، اما در دوزهای زیاد می توانند باعث ایجاد یک سرخوشی بالا و عوارض جانبی خطرناک شوند. پزشکان معمولاً برای دردهای شدید، مورفین و برای دردهای خفیف یا سرفه، کدئین تجویز می کنند.
این داروها حاوی اپیوئید هیدروکودون به اضافه استامینوفن هستند. مواد افیونی باعث خواب آلودگی و یبوست می شوند. دوزهای بالا می تواند مشکلات تنفسی خطرناکی ایجاد کند. اگر پس از قطع هر یک از این داروهای مخدر، مانند آنفولانزا احساس بیماری می کنید، بدن شما ممکن است وابسته شده باشد. اگر احساس کردید که به این داروها بیشتر از تسکین درد نیاز دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت تجویز، محرک هایی مانند آمفتامین ها می توانند به افراد مبتلا به اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی کمک کنند اما برخی از افراد از آمفتامین‌ها برای افزایش وزن، افزایش انرژی و هوشیاری یا کاهش وزن استفاده می‌کنند، آن ها می توانند به مواد محرک معتاد شوند. دوزهای بالا می تواند باعث افزایش خطرناک دمای بدن، ضربان قلب نامنظم و حتی ایست قلبی شود.
متیل فنیدیت یک محرک در داروهای اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی است. به متیل فنیدیت داروی هوشمند نیز می گویند. اگر از محرک ها استفاده می کنید، ترکیب آن ها با داروهای ضد احتقان معمولی می تواند باعث افزایش خطرناک فشار خون یا ضربان قلب نامنظم شود.
فقط داروهای تجویزی مشکل ساز نیستند. دکسترومتورفان یک عنصر رایج در داروهای سرماخوردگی و ضد سرفه بدون نسخه است و به توقف سرفه کمک می کند، اما دوزهای زیاد می تواند شما را بالا ببرد و باعث توهم شود. این شربت در بین نوجوانان محبوب است زیرا دسترسی به شربت ضد سرفه بسیار آسان است. مصرف دوزهای بالا همچنین باعث استفراغ، ضربان قلب سریع و به ندرت آسیب مغزی می شود.
سودوافدرین یک ضد احتقان در بسیاری از داروهای سرماخوردگی بدون نسخه است. در حالی که به از بین بردن گرفتگی بینی کمک می کند، همچنین یک عنصر در مت آمفتامین غیرقانونی است.
