بیشترین خطری که در مورد ماری جوانا برای سلامتی مطرح است، پتانسیل آن برا ترویج سوء استفاده و اعتیاد است. در مورد این موضوع اختلاف نظر زیادی وجود دارد و شواهد کمی وجود دارد که به طور خاص در مورد ماری جوانا که صرفاً برای تسکین علائم پزشکی استفاده می شود صدق می کند. با این وجود، تحقیقات از دیدگاه های مختلف، از جمله مطالعات بیولوژیکی، بالینی و جمعیتی، تصویر دقیق و منطقی از عواقب مصرف مزمن ماری جوانا را ترسیم می کند.
از آن جایی که ماری جوانا ماده ای غیرقانونی است، برخی افراد هر گونه استفاده از ماری جوانا را با سوء مصرف آن یکی می دانند. تعریف سوء مصرف مواد مخدر مورد استفاده، در حرفه پزشکی به کار رفت. افرادی که ماری جوانا مصرف می کنند به طور مکرر و به ضرر شخصی خود از آن استفاده می کنند.
این سوء مصرف مواد مخدر است که توسط راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، که پرکاربردترین سیستم تشخیصی برای مراقبت از سلامت روان است، توضیح داده شده است. هنگامی که افراد به طور اجباری از ماری جوانا استفاده می کنند و با وجود این که رفتار آن ها باعث ایجاد مشکلات شدید می شود، در توقف آن مشکل دارند، تشخیص آن ها جدی تر از سوء استفاده است. چنین رفتاری را به عنوان وابستگی به مواد مخدر طبقه بندی می کند.
مصرف کنندگان ماری جوانا که با معیارهای اختلال های روانی برای سوء مصرف یا وابستگی به مواد مخدر مطابقت ندارند، ممکن است علائم تحمل، وابستگی فیزیکی و ترک اعتیاد را تجربه کنند. تحمل، یک پاسخ متداول به استفاده مکرر از هر دارویی، زمانی رخ می دهد که برای ایجاد یک اثر معین، مقادیر بیشتری مورد نیاز باشد. وابستگی فیزیکی، سازگاری بدن با داروهای پرمصرف را توصیف می کند. در حالی که وابستگی فیزیکی می تواند منجر به سوء مصرف مواد مخدر شود، لزوماً این کار را نمی کند.
اگر فردی که از نظر جسمی به یک دارو وابسته است، مصرف آن را متوقف کند، احتمالاً ترک را تجربه می کند. بیشتر داروهایی که مورد سوء مصرف قرار می‌گیرند باعث تحمل، وابستگی فیزیکی و ترک می‌شوند اما کافئین و نیکوتین و همچنین بسیاری از داروهای غیر اعتیادآور برای درد، اضطراب و فشار خون بالا نیز همین طور هستند. به عنوان مثال، اگر افرادی که داروی پروپرانولول را برای فشار خون بالا مصرف می کنند، به طور ناگهانی مصرف دارو را قطع کنند، احتمالاً علائم ترک را تجربه می کنند که شامل افزایش موقت فشار خون است. برای اجتناب از این مشکلات، بیماران باید به تدریج دوز پروپرانولول خود را قبل از تغییر به یک داروی فشار خون دیگر کاهش دهند.
مصرف کنندگان منظم ماری جوانا به سرعت نسبت به بیشتر اثرات این دارو تحمل پیدا می کنند. شاید به همین دلیل است که مصرف کنندگان سنگین وزن پس از مصرف مقادیر مشابه ماری جوانا نسبت به مصرف کنندگان سبک آسیب کمتری دارند، علیرغم این که مصرف کنندگان سنگین تمایل به تجمع سطوح بالاتر تی. اچ. سی در خون خود دارند. با این حال، اگر مصرف کنندگان یک هفته یا بیشتر ماری جوانا مصرف کنند، به نظر می رسد تحمل خود را نسبت به اثرات آن از دست می دهند.
جالب توجه است که تحمل به اثرات مختلف یک دارو می تواند با سرعت های متفاوتی ایجاد شود. برای مثال، مصرف‌کنندگان هروئین، نسبت به اثرات سرخوشی این دارو سریع‌تر از توانایی آن در تداخل با تنفس، تحمل می‌کنند. بنابراین، از آن جایی که مصرف کنندگان هروئین تمایل دارند مقدار مواد مخدر مصرفی خود را افزایش دهند تا به همان میزان بالا برسند، مصرف کنندگان هروئین در معرض خطر مرگ ناشی از خفگی هستند.
