تأثیر مصرف الکل بر محیط دهان و دندان ها

مصرف الکل به دلیل وجود اسید و قند، سلامت دهان و دندان را به خطر می اندازد و باعث تخریب دندان ها و بروز انواع بیماری های لثه می شود. با مصرف نوشیدنی های الکلی ترشح بزاق دهان کم می شود و به همین دلیل باعث بوی نامطبوع و تجمع باکتری در محیط دهان می شود.

مصرف الکل می‌تواند هم با تأثیر نامطلوب بر ظاهر دندان ها و بوی دهان مراودات اجتماعی را تحت‌الشعاع قرار دهد و هم از طریق طرق به درجات مختلف سلامت دهان و دندان ها را به مخاطره بیندازد.

ظاهر دندان و مصرف الکل

از آنجایی که اکثر نوشابه های الکلی حاوی اسید و رنگدانه هستند می‌توانند به مرور زمان سبب خوردگی و تغییر رنگ دندان‌ها و برخی پرکردگی های کامپوزیتی (سفید) شوند که به لحاظ ظاهری خوشایند نیست. از سوی دیگر هیچ عاملی به اندازه بوی نامطبوع دهان در روند ارتباطات بین فردی از جمع کوچک خانواده تا برخوردهای گذرا در جامعه، تأثیر منفی نمی گذارد. الکل با مکانیزمی که ذیلاً به آن اشاره خواهد شد می‌تواند این حالت را موجب شود و یا تشدید نماید.

سلامت دهان و دندان

و اما آنچه بیش از موارد فوق اهمیت دارد سلامت دهان و دندان هاست که تحت تأثیر نوشیدن الکل می تواند به شدت افت کند. نوشابه های الکلی به علت دارا بودن مقادیر قابل توجهی اسید و قند احتمال بروز پوسیدگی های دندانی و بیماری های پریودنتال (بافت لثه) را افزایش می‌دهند.

اسید موجود در نوشابه های الکلی و اثر آن بر روی دندان

اسید موجود در نوشابه های الکلی سبب نرم شدن و تحلیل مینای دندان ها می شود. ساختار مینا با از دست دادن کلسیم تضعیف شده و زمینه برای نفوذ باکتری ها به داخل دندان و بروز و پیشرفت پوسیدگی فراهم می‌شود.

همچنین اسید موجود در نوشابه های الکلی می‌تواند سبب آنچه «اروژن» دندان ها خوانده می شود، گردد. اروژن دندان ها به سایش و خوردگی مینای دندان ها در اثر اسید اطلاق می شود که برخلاف پوسیدگی ها، ناشی از عملکرد باکتری‌ها نیست و می‌تواند به شدت دندان ها آن ها را احساس نماید.

تأثیر مصرف الکل بر محیط دهان و دندان ها

بیماری‌های دندان و لثه با مصرف الکل

اسیدها همچنین اثر محرک بر لثه و دیگر بافت‌های نرم دهان دارند. در کل اسید ها، PH محیط دهان را پایین می آورند و با کاهش PH احتمال بروز بیماری‌های دندان و لثه افزایش می یابد.

قند موجود در نوشابه های الکلی

قند موجود در اکثر نوشابه های الکلی در واقع غذای باکتری های پوسیدگی زا است. بدین معنا که این باکتری ها قند را تجزیه کرده به اسید تبدیل می‌کنند. و اسید حاصله از فعالیت باکتری ها چنان که در بالا اشاره شد به بافت دندان ها آسیب می رساند و به لثه صدمه می زند.

ترشح بزاق دهان و مصرف الکل

چنانکه می دانیم الکل به عنوان یک دیورتیک موجب دفع آب از بدن می شود و به دنبال مصرف آن ترشح بزاق هم در دهان کاهش می‌یابد. خشکی دهان از عواملی است که ایجاد پوسیدگی در دندان‌ها و بروز بیماری‌های لثه را تشدید می نماید. به علاوه در محیط خشک دهان است که باکتری ها تکثیر بیشتری می‌یابند و در نتیجه سولفور بیشتری تولید می گردد، عاملی که سبب بوی نامطبوع دهان می شود.

مصرف الکل و بروز انواع سرطان

پژوهش ها نشان دادنده اند که بروز سرطان های حفره دهان در افراد الکلی حدود ۶ برابر بیشتر از سایرین است. لازم به ذکر است که احتمال بروز انواع بیماری های دهان و دندان از جمله سرطان های حفره دهان با مصرف توأمان الکل و توتون به مراتب بیشتر می‌شود.