یکی از مهم ترین پرسش های خانواده هایی که بیمار وابسته به مواد مخدر دارند این است که آیا طلاق بگیرم یا طلاق نگیرم و تا کی مجبور به این زندگی هستم. پاسخ به این سوال از چند جنبه قابل بحث است. اول این که قبل از تشکیل زندگی مطمئن شوید نامزد یا همسر آینده تان مصرف کننده مواد مخدر هست یا خیر.
روش های مختلفی برای سنجش این موضوع وجود دارد از جمله مراجعه به مراکز مشاوره و درمان اعتیاد، انجام تست اعتیاد به مواد مخدر، تحقیق کردن، بررسی سوابق خانوادگی به عنوان یک عامل پیش بینی کننده، گفتگو و صحبت با نامزد و مشاهده تغییرات خلقی از جمله روش های مؤثر است.
هرچند برخی اعتقاد دارند با روش‌های مختلفی می‌توان نتیجه آزمایش ها و تست ها را تغییر داد اما ضروری است پیگیری‌های شما در این رابطه مداوم باشد و این مسئله به عنوان یک موضوع مهم برای شما اهمیت داشته باشد. از این نگران نباشید که ممکن است نامزدتان به دلیل کنجکاوی شما ناراحت شود.
مسلماً کسی که قصد ازدواج دارد شما را به این دلیل سرزنش نخواهد کرد. پس در مورد این موضوع قاطع باشید و سعی کنید از روش‌های مختلف اطمینان حاصل نمایید که نامزدتان مصرف کننده مواد مخدر نیست. بر اساس آمارهای موجود علت بیش از تعداد زیادی از موارد طلاق در کشور به دلیل اعتیاد به مواد مخدر و محرک است. پس این موضوع را جدی بگیرید.
برخی از خانواده ها ممکن است پس از آن که دختر یا پسرشان عقد نمود متوجه مصرف مواد مخدر توسط دامادشان شوند. در این مورد لازم است که اعضای خانواده به مراکز درمانی مراجعه نموده و در خصوص نحوه واکنش به این مسئله اطلاعات لازم را کسب نمایند. در چنین شرایطی نباید حمایت‌های خود را از فرزندتان قطع نموده و او را برای طلاق و جدایی از همسرش تحت فشار قرار ندهید.
موضوع مهم در این رابطه ارائه زمان کافی به طرفین برای مراجعه به مراکز درمانی و کسب مشاوره و افزایش آگاهی درباره انواع مواد مخدر، روش های درمان و به صورت کلی وابستگی به مواد مخدر و زندگی با یک فرد مصرف کننده و یا فرد بهبود یافته است.
چنان چه قصد دارید همه شرایط موجود را بپذیرید مسئولیت هر اتفاقی بعداً در زندگی با خود شما خواهد بود یعنی اگر همسرتان بهبودی حاصل نماید پیامد مثبت آن به شما بر خواهد گشت و در صورتی که بیماری او عود نموده و به مصرف مواد مخدر ادامه دهد پیامدهای منفی آن نیز متوجه شما خواهد شد. لذا ضروری است در این مورد نیز قاطع باشید.
به نظر می رسد تصمیم عاقلانه، بدون هیجان و احساسی راهی برای رهایی از مشکلات فعلی است. بنابراین به خود زمان بیشتری دهید. یعنی قبل از تشکیل زندگی در جلسات مختلف درمانی و مشاوره حضور یافته و اطلاعات جامعی کسب نمایید. در این مرحله خانواده‌ها نباید فرزندانشان را به دلیل انتخاب هایشان ترد نموده و حمایت ها را از آن ها قطع نمایند. در نهایت به تصمیم واحدی برسید که می خواهید طلاق بگیرید و یا زندگی مشترک خود را شروع خواهید نمود.
برخی از مواقع ممکن است چندین سال از زندگی مشترک زن و شوهر گذشته و پس از مدت ها متوجه مصرف مواد مخدر همسرتان شده باشید و یا همسرتان تحت درمان قرار گرفته باشد.
در این صورت سعی کنید واقع بین باشید دلایل مصرف و یا لغزش بیمارانتان را بررسی نمایید. به بیمارتان فرصتی برای بهبودی و درمان دهید. او را نزد مشاور و کارشناس ارجاع دهید تا به بررسی مشکلات بپردازند. در نهایت پیشنهاد می‌شود طلاق را به عنوان آخرین راه حل در نظر بگیرید. تلاش کنید از راه‌حل‌های دیگری چون بررسی مشکل بیمار، نظر کارشناسان و مشاوران، نظر سایر اعضای خانواده، بررسی حمایت های خانوادگی و غیره استفاده نمایید.
در شکل دیگری ممکن است بیمارتان دچار علائم شدید توهم دیداری و شنیداری شده و مرتب خانواده را تهدید به مرگ نماید. تلاش‌های شما برای درمان بیماری اعتیاد او بی‌نتیجه بوده است و کار چندانی از دست شما بر نمی آید. در این شرایط بهتر است وضعیت حمایت های خانوادگی تان را بررسی نموده و تصمیم نهایی را برای ادامه زندگی و یا جدایی بگیرید.
