باربیتورات ها، کلرال هیدرات و کتامین

باربیتورات ها انواع داروی سرکوب کننده یا آرام بخش هستند. آن ها یک کلاس قدیمی از داروها هستند که برای آرام کردن بدن و کمک به خواب افراد استفاده می شوند. این داروها اولین بار در قرن نوزدهم ساخته شدند. استفاده از باربیتورات ها به عنوان یک داروی تفریحی سپس در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ رایج شد و در برخی موارد باعث سوء مصرف شد.

باربیتورات ها

باربیتورات ها جزو داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی هستند. از استفاده های پزشکی آن شامل استفاده در موارد بی هوشی، ضد تشنج، خواب آوری و آرام بخشی می باشد. در حد متوسط تا بالا باعث وابستگی جسمی و روانی می گردد. مصرف آن با ایجاد پدیده تحمل همراه است. مدت اثر آن پنج تا هشت ساعت است. طریقه استفاده از آن ها به روش خوراکی و تزریقی است، اثرات آن شامل اختلال در تکلم، اختلال در آگاهی مکان و زمان و علائم شبیه مستی (مانند الکل) است. علائم مسمومیت باربیتورات ها شامل کاهش در سطح تنفس، پوست سرد، مردمک های متسع، نبض ضعیف و سریع، کما و گاهی مرگ است. علائم محرومیت شامل اضطراب، بی خوابی، لرزش دست ها، دلیریوم، تشنجات و گاهی مرگ است.

کلرال هیدرات

این ماده جزو داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی است. در پزشکی از آن به عنوان داروی خواب آور استفاده می شود. در حد متوسط باعث وابستگی جسمی و روانی می شود. مصرف آن با ایجاد پدیده تحمل همراه بوده و مدت اثر آن پنج تا هشت ساعت است. طریقه مصرف آن خوراکی است و اثرات آن در بدن شامل اختلال در تکلم، عدم آگاهی به مکان و زمان، علائم مستی (همانند الکل) است. مصرف بیش از حد آن باعث مسمومیت شده که علائم آن مانند باربیتورات ها است.

باربیتورات ها، کلرال هیدرات و کتامین

کتامین

کتامین یک مضعف سیستم اعصاب مرکزی است و استفاده از آن به میزان صد میلی گرم باعث بروز عوارض فیزیکی و روانی می گردد. استفاده بالینی از کتامین به صورت داروی بی هوش کننده جهت حیوانات و انسان می باشد. تنها منبع شناخته آن، بازارهای غیر قانونی و انحراف آن از مسیرهای قانونی به این گونه بازارهاست. گزارشات اخیر حکایت از این دارد که تعداد زیادی از کلینیک های دامپزشکی اختصاصاً جهت ربودن ویال های کتامین مورد سرقت واقع شده اند.

وابستگی جسمی و روانی به کتامین

این دارو ممکن است باعث وابستگی جسمی گردد. کتامین به میزان زیادی باعث وابستگی روانی می گردد.

ایجاد تحمل و مدت اثر کتامین

با مصرف کتامین پدیده تحمل ایجاد می شود. مدت اثر این دارو از یک تا دوازده ساعت متغیراست.

روش استفاده: محلول کتامین می تواند از طریق تزریق، خوراکی (به صورت محلول های نوشیدنی) و یا مواد قابل تدخین مصرف گردد. نوع پودری آن از طریق تبخیر حلال های نوع مایع آن حاصل می شود که نتیجه آن پودر سفید و یا کمی مایل به قهوه ای بوده که در لمس شبیه به کوکائین است. این پودر می تواند از طریق نوشیدن و یا تدخین و یا تزریق (پس از حل کردن در مایع) مورد سوء مصرف واقع شود.

اثرات مصرف کتامین: اثراتی که بر اثر مصرف کتامین به وجود می آید مشابه اثرات فن سیکلیدین بوده و اثرات بینایی مشابه ال اس دی ایجاد می کند. سوء مصرف کنندگان گزارش می کنند که سوء استفاده این ماده بهتر از پی سی پی و ال اس دی است زیرا مدت اثراتش یک ساعت یا کمتر است. هذیان، توهم و اختلال در درک زمان و فواصل در اثر مصرف این ماده ایجاد می گردد.

مصرف بیش از حد (اوردوز) کتامین: تغییر خلق و تغییر برداشت از وضعیت فیزیکی بدن، دلیریوم آشکار، احساس انفکاک، احساس غوطه ورشدن، رویاهای واضع یا خطاهای ادراک و بینایی.

کناره گیری و ترک کتامین: علائم ترک این ماده به صورت رفتارهای داروگرایانه بروز می کند. انجام خدمات مشاوره ای و جلسات شناخت درمانی و رفتار درمانی درکاهش رفتارهای داروگرایانه مفید است. در صورتی که علائم افسردگی در فرد وجود داشته باشد تجویز داروهای ضد افسردگی درکاهش بسیاری از علائم مفید خواهد بود.