اهداف اصلی در درمان اعتیاد به شیشه

درمان اعتیاد به شیشه یک درمان چند بعدی و طولانی مدت است که در صورت اجرای صحیح می‌تواند در بهبود شرایط جسمی و روانی بیماران به طور کامل مؤثر باشد. مصرف شیشه به دلیل ایجاد لذت فراوان و ولع شدید به مصرف آن، جزو مواد مخدری است که ترک آن باید اصولی و تخصصی انجام شود چرا که با کوچکترین خطایی اثرات غیر قابل جبرانی به بار می آورد.

یکی از نکات اساسی که خانواده‌ها و بیماران دچار اعتیاد به شیشه باید از آن مطلع باشند، اهداف اصلی درمان است. به این معنا که چه مسائلی باید در درمان مورد توجه قرار گیرد و اگر فردی در یک مرکز درمانی تحت مداوا قرار می‌گیرد، باید چه توقعی از درمانگران خود داشته باشد.

اطلاع صحیح از اهداف اصلی درمان اعتیاد به شیشه، تمرکز فرد و خانواده را بر آن ها افزایش می دهد و موجب بهبود نتیجه درمان می گردد.

بیماری اعتیاد به شیشه، یک بیماری چند بعدی است که در آن اعضای مختلف بدن فرد بیمار دچار آسیب می شود. درمان صحیح اعتیاد باید بتواند بخش عمده‌ای از این آسیب‌ها را پوشش دهد. نقاط اصلی تمرکز درمان اعتیاد به شیشه عبارتند از:

وابستگی روانی به مواد محرک و ولع مصرف

فکر و ذهن فرد معتاد به شیشه، دائماً به پیدا کردن و مصرف آن مشغول است. به این اشغال ذهنی، تمایل و وسوسه برای مصرف ماده، در اصطلاح «ولع مصرف» گفته می شود. این وابستگی روانی، مهمترین هدف در درمان اعتیاد به شیشه است.

بدون کنترل این ولع که نیرویی بسیار قوی است، قطع مصرف شیشه امکان پذیر نیست. در طی درمان اعتیاد به شیشه، با آموزش نحوه ایجاد شدن این ولع و تمرین روش‌های عملی پیشگیری و مقابله با آن، فرد تحت درمان می آموزد که چگونه این نیروی قوی را که عامل اصلی عود و بازگشت به مصرف است، کنترل نماید.

جنون (توهم و هذیان)

توهم هذیان از نشانه های وجود آسیب های جدی در مغز بیمار مصرف کننده شیشه می باشد. اگرچه قطع مصرف شیشه، باعث بهبودی نسبی توهم و هذیان در بیماران می گردد. عموماً تجویز داروهای ضد جنون برای این گروه از بیماران ضروری است.

در مواردی که این وضعیت شدیدتر باشد یا نگرانی از ایجاد آسیب در بیماری و اطرافیان وجود داشته باشد، بهتر است این درمان دارویی به صورت بستری انجام پذیرد. بیمارانی که بی قراری شدید و پرخاشگری دارند نیز عموماً نیازمند همین نوع درمان ها و بستری شدن در بیمارستان هستند.

اهداف اصلی در درمان اعتیاد به شیشه

اختلال در عملکرد های مغزی

بیمار مصرف‌کننده شیشه، حافظه (به ویژه در مورد خاطره ها و اتفاقات جدیدتر)، قدرت تمرکز و تفکر، توانایی انجام محاسبات ذهنی و توان برنامه ریزی و مدیریت مالی خود را به میزان قابل توجهی از دست می‌دهد.

در طی درمان اعتیاد، پس از کنترل ولع مصرف، با حذف مصرف مواد محرک، مغزی کم کم این توانمندی های از دست رفته را بازسازی می‌کند. بیمار تحت درمان می‌تواند با تغذیه خوب و بهره گیری مجدد از قابلیت های مغزی و انجام فعالیت‌هایی نظیر حل جدول، مطالعه کتابها، انجام تمرینات ریاضی و انجام ورزش‌های سبک مانند پیاده‌روی می‌تواند سرعت این بهبودی را افزایش دهد.

افسردگی و کمبود انرژی

یکی از شکایت های اصلی بیماران پس از طی مراحل اولیه پرهیز از مواد محرک، نداشتن انرژی برای انجام فعالیت‌ها و وظایف عادی روزانه و همچنین احساس غم و افسردگی است. در واقع یکی از اهداف درمان نیز اصلاح این مشکل شایع می باشد. اما باید دقت داشت که این مشکل در اوایل دوره پاکی کاملاً طبیعی است و در واقع تحمل آن هزینه ای است که بیمار باید برای بهبودی خود بپردازد.

مشکلات جسمی

مصرف شیشه باعث آسیب در اندام ها و ارگان های مختلف بدن انسان می شود. به غیر از مغز، دیگر اندام ها مانند کلیه، قلب، دستگاه تناسلی و پوست از مهمترین مراکزی هستند که دچار آسیب می شوند.

پزشکان درمانگر اعتیاد در حین مداوای وابستگی بیماران، به آسیب‌های جسمی دیگر آن ها نیز توجه می کنند و در صورت لزوم از پزشکان متخصص دیگر به ویژه در بیماری های کلیه و قلب و عروق کمک می گیرند.

مشکلات دیگر اعتیاد به شیشه آسیب های روانی و جسمانی دیگر نیز ایجاد می‌کند که می‌توانند هدف درمان قرار گیرند. بیماری‌های دهان و دندان از جمله مشکلاتی هستند که در طی درمان و با همکاری دندانپزشکان می‌توانند مورد توجه قرار گیرند.