از گل گیاه شاهدانه برای اهداف تفریحی یا دارویی استفاده می شود. از ساقه گیاه شاهدانه برای مصارف صنعتی استفاده می شود. از دانه گیاه شاهدانه برای مصارف غذایی و خانگی استفاده می شود (به عنوان مثال، دانه شاهدانه یا روغن شاهدانه).
شاهدانه با نام های حشیش، کانابیس، ماری جوانا، گلدان، علف هرز و ده ها نام دیگر نیز شناخته می شود. در حالی که بسیاری از مردم حشیش را به صورت سیگار می کشند، همچنین می توان از شاهدانه به عنوان یک ماده در غذا، نوشیدنی، تنتور یا مواد موضعی استفاده کرد.
روش های مختلف مصرف حشیش ممکن است بر بدن تأثیر متفاوتی بگذارد. هنگامی که دود حشیش را به ریه ها استنشاق می شوند، این ترکیبات بلافاصله وارد جریان خون می شوند و به سرعت به مغز و سایر اندام ها راه می یابند. اثرات ممکن است در عرض چند ثانیه تا چند دقیقه شروع شود.
هنگامی که محصولات حاوی شاهدانه می خورید یا می نوشید، این ترکیبات باید ابتدا از سیستم گوارش و کبد شما قبل از رسیدن به جریان خون شما عبور کنند. اثرات ممکن است در عرض چند دقیقه تا چند ساعت شروع شود.
بحث های مداومی در مورد اثرات حشیش بر بدن وجود دارد. مردم اثرات مختلف جسمی و روانی، از آسیب و ناراحتی گرفته تا تسکین درد و آرامش را گزارش می کنند.
کانابینوئیدها مواد فعال حشیش هستند. آن ها در هیچ کجای طبیعت یافت نمی شوند. تتراهیدروکانابینول یا تی. اچ. سی مسئول اثرات مسموم کننده حشیش است و دارای اثرات دارویی بالقوه است.
کانابیدیول یا سی. بی. دی غیر مسموم کننده است. اثرات دارویی بالقوه ای برای شرایطی مانند صرع و اضطراب دارد. با این حال، هنوز چیزهای زیادی در مورد تتراهیدروکانابینول یا تی. اچ. سی و کانابیدیول یا سی. بی. دی نمی دانیم وجود دارد.
در حالی که مؤسسه ملی بهداشت منبع مورد اعتماد تحقیقات در مورد استفاده‌های دارویی احتمالی تتراهیدروکانابینول یا تی. اچ. سی و کانابیدیول یا سی. بی. دی را تأمین مالی کرده است، به دلیل ممنوعیت ها و طبقه‌بندی حشیش به عنوان یک دارو، تحقیقات فوق‌العاده دشوار و کند است.
بیش از صد کانابینوئید منحصر به فرد در شاهدانه وجود دارد. علم فقط سطح کارهایی که این کانابینوئیدها می توانند انجام دهند را خراش داده است.
در سال های اخیر، خواص دارویی حشیش مورد استقبال عمومی قرار گرفته است. در بسیاری از کشورها به خصوص ناحیه کلمبیا حشیش را برای استفاده تفریحی یا دارویی قانونی کرده اند.
ماری جوانا از برگ ها و جوانه های خشک شده گیاه شاهدانه به دست می آید. در حالی که سازمان غذا و دارواستفاده از گیاه ماری جوانا را به عنوان دارو تأیید نکرده است.
سازمان غذا و دارو، دو دارو را تأیید کرده است. مارینول و نابیلون، ساخته شده از اشکال مصنوعی از مواد تشکیل دهنده در حشیش پیدا شده است. آن ها را می توان از نظر قانونی برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی در زمانی که سایر درمان ها شکست خورده اند تجویز کرد. همچنین ممکن است برای درمان کاهش اشتهای مرتبط با کاهش وزن در افراد مبتلا به ایدز استفاده شود.
همچنین یک دارو به صورت محلول خوراکی حاوی یک فرم خالص از کانابیدیول یا سی. بی. دی، یک یافت شیمیایی در ماری جوانا تأیید شده است. این دارو را می توان برای درمان اشکال نادر صرع شدید دوران کودکی (سندرم لنوکس-گاستوت و سندرم دروت) استفاده کرد.
حشیش طبی به صورت روغن، قرص، مایع تبخیر شده و اسپری بینی، برگ و جوانه خشک شده و خود گیاه در دسترس است. این گیاه معمولاً برای درمان تهوع و استفراغ مرتبط با درمان سرطان، کاهش اشتها و کاهش وزن مرتبط با ایدز، صرع، درد مزمن و اسپاسم عضلانی استفاده می شود.
