یکی از باورهای اشتباه رایج میان بسیاری از مصرف‌کنندگان ماریجوانا این است که این ماده اعتیادآور نیست. این تصور نادرست به‌طور گسترده توسط مافیای مواد مخدر برای جذب هرچه بیشتر مشتریان و افزایش سود ترویج می‌شود.
ماریجوانا به‌عنوان یکی از مواد دروازه‌ای شناخته می‌شود، چراکه در بسیاری از موارد، مصرف این ماده مسیر را برای تمایل به مصرف مواد مخدر و روانگردان‌های قوی‌تر هموار می‌سازد.
هرچند که وابستگی جسمی به ماریجوانا در مقایسه با موادی مانند مواد افیونی یا روانگردان‌های سنگین کمتر است، مصرف طولانی‌مدت آن، بسته به سن، وضعیت سلامت عمومی و میزان مصرف، می‌تواند منجر به مشکلات روانی و جسمی گسترده شود. بسیاری از مصرف‌کنندگان پس از قطع مصرف با وسوسه‌های شدید بازگشت به مصرف، اضطراب و افزایش استرس مواجه می‌شوند.
مصرف ماریجوانا به‌ویژه به روش تدخینی، به‌سرعت عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این ماده باعث نوسانات خلقی، کاهش تمرکز و اختلال در تصمیم‌گیری می‌شود. در کوتاه‌مدت نیز می‌تواند با افزایش ضربان قلب و افزایش فشار خون، خطر حمله قلبی و آسیب‌های چشمی را بالا ببرد.
دود ماریجوانا، علاوه بر ایجاد مشکلاتی مانند برونشیت مزمن و عفونت‌های تنفسی، طبق گزارش‌های معتبر پزشکی می‌تواند خطر سرطان ریه را نیز افزایش دهد. قرار گرفتن اطرافیان در معرض دود این ماده، به‌ویژه زنان باردار بسیار خطرناک است و می‌تواند منجر به اختلالات رشد جنین شود.
از دیگر عوارض شایع مصرف ماریجوانا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
با افزایش مصرف ماریجوانا در جوامع مختلف و عادی‌سازی استفاده از آن در برخی فرهنگ‌ها، تشخیص وابستگی به این ماده و تصمیم‌گیری برای ترک آن به یک چالش جدی تبدیل شده است.
درحالی‌که بسیاری از مصرف‌کنندگان ماریجوانا تصور می‌کنند مصرف آن مشکلی برایشان ایجاد نکرده است، اما واقعیت این است که برای برخی افراد، ترک ماریجوانا بدون دریافت کمک تخصصی امکان‌پذیر نیست. افرادی که در کنترل مصرف خود ناتوان شده‌اند، اغلب با اختلال مصرف مواد مواجه هستند و برای بازیابی سلامت جسمی و روانی خود، به درمان حرفه‌ای نیاز دارند.
بیشتر مراجعانی که برای درمان اعتیاد به ماریجوانا به مراکز تخصصی مراجعه می‌کنند، معمولاً دچار مصرف روزانه و مزمن این ماده هستند و تجربه‌های ناموفق متعددی در ترک داشته‌اند.
اگرچه برخی افراد می‌توانند بدون نیاز به بستری در مرکز ترک ماریجوانا مصرف این ماده را کنار بگذارند، اما تجربه ترک برای همه یکسان نیست. برخلاف برخی از مواد مخدر سنگین، ماریجوانا معمولاً وابستگی جسمی شدیدی ایجاد نمی‌کند، اما وابستگی روانی به ماریجوانا و تأثیرات محیطی آن را نباید دست‌کم گرفت.
برای افرادی که در محیط‌های پر از محرک‌های مصرف ماریجوانا قرار دارند مانند دوستان مصرف‌کننده، مهمانی‌های مکرر یا مواجهه با استرس‌های روزمره، حضور در یک مرکز ترک اعتیاد می‌تواند نقش بسیار مؤثری در موفقیت درمان ایفا کند.
بسیاری از افراد تصور نمی‌کنند که ماریجوانا نیز می‌تواند باعث بروز علائم ترک شود. اگرچه شدت این علائم معمولاً به اندازه‌ی مواد مخدری مانند هروئین یا الکل نیست، اما وابستگی روانی به این ماده می‌تواند روند ترک را دشوار کند.
علائم ترک ماریجوانا در برخی موارد با ترک موادی مانند نیکوتین یا حتی کافئین مقایسه می‌شود. از جمله شایع‌ترین این نشانه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
علاوه بر این، افراد در مرحله ترک ممکن است علائم جسمی و روانی دیگری را نیز تجربه کنند، از جمله:
مسیر ترک ماریجوانا برای هر فرد می‌تواند متفاوت باشد. در حالی که بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند فرآیند ترک را در منزل یا محیطی کنترل‌شده آغاز کنند، برخی دیگر به دلایل مختلف، از جمله نیاز به مراقبت تخصصی و حمایت روانی مستمر، تصمیم می‌گیرند درمان را در یک مرکز ترک اعتیاد به‌صورت بستری پیگیری کنند.
حضور در این مراکز با فراهم‌کردن یک فضای ایمن و ساختارمند می‌تواند به‌طور چشمگیری شانس موفقیت در ترک ماریجوانا را افزایش دهد. معمولاً دوره‌های بستری بسته به شرایط روحی و روانی فرد و میزان مصرف او متغییر خواهد بود.
یکی از مؤثرترین رویکردهای درمانی در مسیر درمان اعتیاد به ماریجوانا، استفاده از درمان‌های رفتاری، به‌ویژه درمان شناختی رفتاری (CBT) است. این روش به افراد کمک می‌کند تا الگوهای فکری و رفتاری منجر به مصرف ماریجوانا را شناسایی کرده، افکار وسوسه‌آمیز را مدیریت نموده و انگیزه‌های درونی خود را تقویت کنند. مدت‌زمان این نوع درمان برای هر فرد متفاوت است، اما معمولاً بین ۸ تا ۱۲ هفته ادامه دارد و در کنترل علائم روانی وابستگی به ماریجوانا بسیار مؤثر است.
برای تقویت روند درمان و افزایش تاب‌آوری در برابر عود مصرف، مشارکت در گروه‌های حمایتی ترک ماریجوانا نیز توصیه می‌شود.
هر فرد با انگیزه‌ها و دلایل خاص خود به دنبال درمان اعتیاد می‌رود. تصمیم به ترک ماریجوانا، مخصوصاً زمانی که برخی تصور می‌کنند مصرف آن بی‌ضرر یا ترک آن غیرضروری است، ممکن است چالش‌برانگیز باشد. اما حقیقت این است که بسیاری از مصرف‌کنندگان به تنهایی قادر به کنار گذاشتن این ماده نیستند و نیاز به حمایت تخصصی دارند.
در بسیاری از موارد، برای موفقیت در درمان وابستگی به ماریجوانا ابتدا لازم است مشکلات روانی و عوارض ناشی از مصرف این ماده به‌طور کامل بررسی و درمان شوند.
غلبه بر وابستگی روانی به ماریجوانا کاملاً امکان‌پذیر است، به شرط آن‌که این مسیر تحت نظر متخصصان و در چارچوب یک برنامه درمانی حرفه‌ای طی شود. بدون تردید، بهترین و مطمئن‌ترین راه برای ترک ماریجوانا مراجعه به یک مرکز ترک اعتیاد تخصصی و بهره‌مندی از مشاوره‌های تخصصی پزشکان و روان‌درمانگران باتجربه است.
کلینیک ترک اعتیاد دی با بیش از ۲۰ سال سابقه موفق در درمان انواع اعتیاد به مواد مخدر، آماده است تا با ارائه خدمات مشاوره رایگان و برنامه‌های بستری استاندارد، مسیر ترک ماریجوانا را برای هموطنان عزیز هموار سازد. هدف ما این است که شما را در مسیر بازگشت به زندگی سالم و بدون وابستگی همراهی کنیم.
اگر احساس می‌کنید اکنون زمان مناسبی برای قطع مصرف ماریجوانا و آغاز یک زندگی سالم‌تر است، همین امروز با ما تماس بگیرید.