داروهای خواب آور

داروهای خواب آور
بی خوابی یک نشانه است و به هیچ وجه بیماری تلقی نمی شود و هر فرد ممکن است در طول زندگی خود به دلایل متفاوتی دچار بی خوابی شود.
همانطور که از اسم این داروها پیداست دسته ای از داروها هستند که برای درمان بی خوابی، کم خوابی و یا دیگر مشکلات خواب برای بیمار توسط دکتر تجویز می شوند.

عوارض ناشی از مصرف این داروها در طولانی مدت کم نیست و بیمارانی که زیر نظر پزشک این دارو را مصرف نمی کنند به نوعی دچار سوء مصرف داروهای خواب آور می شوند. بعلاوه اینکه داروهای خواب آور روی عملکرد روزانه بیمار تأثیر زیادی نیز می گذارد.

این داروها نقش تمدد اعصاب، آرامش و خواب آلودگی را در بدن ایجاد می کند و با اثرگذاری بر سیستم اعصاب باعث کم شدن استرس و تشویش، شل شدن عضلات و کاهش حس تعادل در فرد می گردد. مصرف دوز زیاد این داروها حتی می تواند منجر به کما و یا مرگ نیز شود.

داروهای خواب آور برای درمان افرادی است که دچار اختلالات خواب هستند و با کمک این داروها راحتتر به خواب می روند.

اثرات داروهای آرام بخش

  • ضد استرس
  • خواب آور
  • ضد گرفتگی عضلانی
  • ضد تشنج
  • فراموش آور

متأسفانه مصرف طولانی مدت داروهای خواب آور منجر به وابستگی روانی و جسمانی شده و فرد به مصرف داروها اعتیاد پیدا می کند. در صورت قطع مصرف داروهای خواب آور، علائم محرومیت در فرد دیده می شود.

میزان تأثیرگذاری داروهای خواب آور در بیمارها بر اساس سن، شرایط جسمانی، میزان بیماری، سوخت و ساز بدن متفاوت است.

داروهای خواب آور

داروهای خواب آور مصرف خوراکی دارند و به سرعت پس از مصرف جذب بدن شده و پس از 5 تا 15 دقیقه تأثیر می گذارند.

انواع داروهای خواب آور

  • الپرازولام
  • دیازپام
  • نیتراپازام
  • اگزازپام
  • زولپیدم
  • فلورازپام
  • لورازپام
  • تمازپام
  • امازپام
  • کلونازپام و ...

داروهای خواب آور و آرام بخش ها را به دسته ی زیر تقسیم می کنند

1- بنزودیازپین ها

آرام بخش، ضد استرس، خواب آور، ضد تشنج، فراموشی آور و شل کننده عضلانی

2- باربیتورات ها

آرام بخشی، ضد تشنج و بیهوش کننده قوی

3- داروهای ضد افسردگی

تسکین درد مزمن، ضد اضطراب، ضد استرس، ضد افسردگی

4- آنتی هیستامین ها

کاهش دهنده حساسیت ها و خاصیت آرام بخشی

5- ضد روان پریشی

درمان اختلالات روانی، اسکیزوفرنیا، اختلالات دوقطبی، روان پریشی

دوز مصرفی این داروها و انتخاب نوع آن بنا به شرایط فیزیولوژیکی بدن می بایستی توسط دکتر تجویز شود و از مصرف خودسرانه آن پرهیز شود.

داروهای خواب آور پس از مصرف بیمار را دچار اختلالاتی از قبیل؛ احساس منگی، احساس بی حالی، خستگی، خواب آلودگی می کند. بنابراین فرد مصرف کننده در زمان مصرف این دارو نباید به انجام فعالیت هایی که نیازمند به هوشیاری کامل دارد مانند رانندگی، کار با دستگاههای سنگین و غیره دست بزند.

داروهای خواب آور

برای از بین بردن عوارض ناشی از مصرف داروهای خواب آور، به بیمار توصیه می شود که با مصرف غذاهای سالم و ورزش های هوازی به بهبود عملکرد جسمانی خود کمک کند.

مصرف همزمان داروهای خواب آور با مواد مخدر و توهم زا و یا نوشیدنی های الکی می تواند منجر به از دست دادن هوشیاری یا مرگ شود.

منع مصرف از داروهای خواب آور

  • حساسیت دارویی
  • بیماری های تنفسی
  • بیماری های کلیوی
  • افسردگی های شدید
  • اختلالات روانی
  • نارسایی قلبی
  • گلوکوم چشمی

عوارض ناشی از مصرف داروهای خواب آور

  • خشکی دهان
  • بی حالی
  • خواب آلودگی و خستگی صبحگاهی
  • اختلال در هوشیاری
  • اختلال در گفتار و حافظه
  • حالت تهوع
  • رفتار پرخاشگرجویانه
  • بی قراری
  • افسردگی
  • بثورات جلدی
  • مشکلات بینایی