مهارت های زندگی برای پیشگیری از اعتیاد

بالا بودن توانایی روانی این امکان را به شخص می دهد که زندگی خود را در سطح مطلوب روانی نگه دارد و رفتارهای سازگارانه و اعمال مؤثر و مثبت بیشتری در او دیده شود. کسب مهارت های زندگی در پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر نقش بسزایی دارد.

آموزش های مورد نیاز برای پیشگیری از اعتیاد

قدرت سازگاری افراد در جامعه برابر نیست. در یک محیط مشابه اجتماعی برخی انسان ها توان مقابله با مشکلات و انتظارات را در اندک زمانی از دست می دهند و خیلی زود در دام انزوا و افسردگی یا عملکرد نامناسب گرفتار می شوند. در مقابل عده ای با اندیشه و تحلیل صحیح موقعیت، به رفتاری سازگارانه و همراه با تحمل روی می آورند. آنان همواره به راه های مؤثر و مفید می اندیشند و به درستی می دانند که راهی برای حل مسأله وجود دارد.

توانایی های شخصی و اعتیاد به مواد مخدر

توانایی روانی یک فرد، عبارت است از توانایی شخص در مواجهه با انتظارات و دشواری های زندگی روزمره. اگر این توانایی در ما ضعیف باشد، به هنگام مواجهه با فشارهای روانی و موانع زندگی، توان کافی برای مقابله را نداریم. در نتیجه، بروز حالت های آزاردهنده روانی نظیر خشم، غم و ناامیدی اجتناب ناپذیر می شود، سازگاری ما به هم می ریزد و ممکن است رفتارهای نامناسبی از ما سر بزند. بنابراین، افزایش قدرت سازگاری و بالا بردن ظرفیت های فردی و اجتماعی، یکی از روش های مطلوب برای کسب مجدد سازگاری از دست رفته است. آموختن مهارت های زندگی نیز، روشی است برای تقویت توانایی های روانی و پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر.

مهارت های زندگی برای پیشگیری از اعتیاد

مهارت های زندگی چیست

مهارت های زندگی عبارتند از مجموعه توانایی هایی که زمینه مقابله مؤثر با فشارهای روانی و ارائه رفتارهای مثبت و مفید را فراهم می آورند. این توانایی ها، فرد را قادر می سازند مسئولیت های اجتماعی خود را بپذیرد و بدون لطمه زدن به خود و دیگران، با خواسته ها، انتظارات و مشکلات روزانه و به ویژه در مشکلاتی که در ارتباط با دیگران به وجود می آید، به شکل مؤثری رو به رو شود. برخی از نتایج مثبت آموزش مهارت های زندگی عبارتند از یادگیری و افزایش اطلاعات، تغییر نگرش، تغییر تمایلات رفتاری در زمینه رفتارهای بهداشتی، رشد اعتماد به نفس و سایر شاخص های بهداشت روانی، اکتساب مهارت ها و رشد توانایی های فردی، رشد و بهبود رفتار فردی و عملکرد تحصیلی و بهبود رابطه فرد با همسالان و معلمان. به عنوان مثال درست گوش دادن مهارتی است که بسیاری از نوجوانان در مواجهه با والدین و همسالان از خود بروز نمی دهند. این در حالی است که با روش هایی حتی به شکل بازی، می توان این مهارت را در آن ها ایجاد و تقویت کرد.

آثار کسب مهارت های زندگی

پژوهشگران، تأثیر مثبت مهارت های زندگی را در کاهش سوء مصرف مواد مخدر، استفاده از ظرفیت ها و کنش های هوشی، تقویت اعتماد به نفس، تقویت خود پنداره، پیشگیری از رفتارهای پرخاشگرانه، خودکشی و بیماری ایدز مورد تأیید قرارداده اند. مهارت های زندگی ما را قادر می سازد دانش، نگرش ها و ارزش هایمان را به توانایی های واقعی و عینی بدل کنیم. هر کسی باید یاد بگیرد که چه کاری را باید انجام دهد و چگونه آن کار را انجام دهد. یادگیری موفقیت آمیز مهارت های زندگی احساس ما را در مورد خود و دیگران تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این، با تغییری که کسب این مهارت ها در انسان به وجود می آورد، برداشت و نگرش دیگران نیز از او تغییر می‌یابد. بنابراین، مهارت های زندگی یکی از عوامل عمده گسترش و تقویت سلامت روانی است.