فنتانیل یک داروی مخدر قدرتمند است. ماده فعال آن فنتانیل است که دارویی در مرکز اپیدمی سرسام آور و مرگبار مواد افیونی بوده است. فنتانیل مانند مورفین است، با این تفاوت که اعتقاد بر این است که پنجاه تا صد برابر قوی تر است. فنتانیل دستورالعمل های تجویزی بسیار خاصی در مورد استفاده از آن دارد. برای مثال، فنتانیل تنها زمانی به افراد داده می‌شود که درد سرطانی را درمان کنند که قبلاً به مواد افیونی گرفتار شده‌اند و داروی ثابت دیگری مصرف می‌کنند. این محدودیت‌ها به این دلیل است که ماده فعال فنتانیل یک ماده مخدر قوی است و بسیار اعتیادآور است. فنتانیل خطر زیادی برای سوء استفاده و وابستگی مرتبط با استفاده از آن دارد.
هنگامی که فردی به فنتانیل یا هر مخدر دیگری معتاد است، تقریباً همیشه از درمان حرفه ای اعتیاد سود می برد. این داروها قوی هستند و بر مغز، بدن و زندگی شخصی که از آن‌ها سوء استفاده می کند تأثیر می گذارد. اعتیاد به مواد مخدر یک بیماری مغزی است که پیچیده است و همچنین شامل ژنتیک و محیط می شود. گزینه های درمانی برای کنترل علائم اعتیاد فنتانیل می تواند گسترده باشد و اغلب با سم زدایی پزشکی شروع می شود. پس از سم زدایی، افراد ممکن است به برنامه درمان اعتیاد به صورت سرپایی یا بستری بروند.
هنگامی که شخصی برنامه توانبخشی فنتانیل را انتخاب می کند، ملاحظات زیادی وجود دارد که باید در نظر داشته باشید، مثلا چه مدت طول می کشد. بیشتر افراد از ماندن در درمان برای مدت طولانی سود می برند. برخی از افراد ممکن است متوجه شوند که بهتر است محیط خانه خود را برای درمان و ترک فنتانیل انتخاب کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است در نزدیکی خانه احساس حمایت و راحتی بیشتری داشته باشند. صرف نظر از ویژگی‌های خاص، هدف هر برنامه توانبخشی فنتانیل باید کمک به بیماران در دست کشیدن از جستجوی اجباری و استفاده از مواد مخدر و ایجاد تغییراتی در نگرش‌ها، باورها و رفتارهای خود باشد.
توان بخشی بستری فنتانیل اصطلاحی است که به یک برنامه اقامتی اشاره دارد. بیماران در یک توانبخشی بستری در یک کلینیک ترک اعتیاد اقامت خواهند داشت و مراقبت‌های ویژه و ساختارمند دائمی دریافت می کنند. در نظر گرفته شده است که محیط امن، حمایت شده و تحت نظارت باشد. در یک بازتوانی بستری فنتانیل، بیماران اغلب در بسیاری از روش‌های درمانی مختلف شرکت می‌کنند. برای مثال، در طول روزهایی که در این مرکز هستند، ممکن
است گروه درمانی و مشاوره فردی و همچنین درمان‌های تکمیلی مانند یوگا یا مدیتیشن انجام دهند. توانبخشی بستری فنتانیل می تواند شامل درمان نه تنها برای علائم اعتیاد، بلکه مراقبت از سلامت روانی و جسمی باشد.
در دسته‌های بزرگ‌تر بازتوانی بستری فنتانیل، دسته‌بندی‌های بیشتری وجود دارد. به عنوان مثال، جوامع درمانی وجود دارد که برنامه های بلند مدت ساختار یافته ای هستند که می توانند تا یک سال ادامه داشته باشند. درمان اقامتی کوتاه‌مدت‌تری وجود دارد که معمولاً شامل سم‌زدایی و مشاوره‌های فشرده می‌شود. سپس برنامه‌های بهبودی وجود دارد که محیط‌های زندگی تحت نظارت هستند که به عنوان گذار از مراقبت بستری به بازگشت به زندگی روزمره طراحی شده‌اند.
توانبخشی سرپایی فنتانیل فشرده کمتر است و بخش اقامتی مراقبت های بستری را ندارد. برخی از افراد ممکن است با توانبخشی بستری شروع کنند و سپس به عنوان بخشی از یک روند درمانی تدریجی به یک توانبخشی سرپایی بروند. دیگران ممکن است فقط در یک برنامه توانبخشی سرپایی فنتانیل شرکت کنند. توانبخشی سرپایی می تواند شامل مشاوره و درمان های سلامت رفتاری باشد.
برنامه ها گروهی، انفرادی یا ترکیبی هستند. برنامه ها معمولاً بر اساس انواع خاصی از درمان، مانند رفتار درمانی شناختی است. یک توانبخشی سرپایی فنتانیل ممکن است شامل خانواده درمانی و آموزش دارو نیز باشد. توانبخشی سرپایی فنتانیل فشرده کمتر است و نیازی به زندگی بیماران در یک مرکز ندارد. این می تواند برای کسی که احساس می کند محیط خانه قوی و حمایتی دارد یا کسی که به دلیل تعهداتی مانند درس یا کار نمی تواند خانه را ترک کند خوب باشد.
انتخاب یک کلینیک برای ترک فنتانیل یک تصمیم دشوار است، به خصوص که گزینه های زیادی وجود دارد. اعتیاد به فنتانیل احتمالاً به یک برنامه درمانی فشرده نیاز دارد زیرا این دارو حتی در بین مواد افیونی یک داروی قوی و خطرناک است. برخی از نکاتی که در انتخاب کلینیک برای ترک فنتانیل باید در مورد آن‌ها فکر کنید عبارتند از شدت اعتیاد و این که آیا اختلالات روانی بالقوه‌ای وجود دارد که باید درمان شوند یا خیر.
