محرکها دستهای از داروها هستند که بر عملکرد مغز تأثیر میگذارند و باعث میشوند شما برای مدت طولانیتری بیدار بمانید، احساس هوشیاری بیشتر داشته باشید و به طور کلی پرانرژیتر باشید. در حالی که این عوارض جانبی آسیب کوتاه مدت ممکن است در ابتدا جذاب به نظر برسند، ولی در دراز مدت به سیستم قلبی و تنفسی شما آسیب می رساند.
درمان اعتیاد به محرک ها میتواند با داروهای مصرفی نسخههایی که برای تشخیص شرایط پزشکی داده شده است، به ویژه آمفتامینها از جمله آدرال برای درمان استفاده می شود، شروع شود یا با مصرف داروهای تجویزی برای اختلال نقص توجه و بیشفعالی آغاز می شود.
آدرال رایج ترین محرکی است که برای درمان علائم اختلال بیش فعالی، نقص توجه تجویز می شود. افرادی که به طور معمول از آدرال برای افزایش بهره وری و بهبود تمرکز ذهنی خود استفاده می کنند، بیشترین خطر ابتلا به اعتیاد را دارند.
بر خلاف سایر داروهای تجویزی اعتیاد آور، داروهای ضد افسردگی «سرخوشی» تولید نمی کنند یا باعث هوس شدید نمی شوند. در واقع، افرادی که افسردگی بالینی دارند معمولاً تا بیش از یک ماه اثرات کامل آن را احساس نمی کنند. خطر واقعی در مواد دیگری نهفته است که فرد هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی مانند الکل یا بنزودیازپین ها برای سوء مصرف انتخاب می کند.
کنسرتا یک محرک تجویزی مشابه کوکائین است. افرادی که به کنسرتا وابستگی پیدا می کنند، اجبار شدیدی برای جستجوی دارو به هر طریقی که می توانند، احساس می کنند. افرادی که نمی توانند مقدار بیشتری از دارو را دریافت کنند، ممکن است علائم ترک را تجربه کنند، که گاهی اوقات به عنوان «تصادف کنسرتا» شناخته می شود.
دگزدرین یک آمفتامین با پتانسیل بالا برای سوء استفاده و اعتیاد است. پس از استفاده مکرر از دگزدرین یا دکسدرین، مغز بدون دارو نمی تواند به طور طبیعی کار کند. عوارض جانبی دکسدرین شامل بی خوابی، تاری دید و سرگیجه است.
قرصهای لاغری شامل تعدادی مکملهای بدون نسخه و نسخهای هستند که برای کمک به کاهش وزن کاربران طراحی شدهاند. جدا از اثرات سرکوب کننده اشتها، قرص های لاغری می توانند باعث افزایش سطح انرژی و احساس سرخوشی شوند که احتمال سوء استفاده و وابستگی را افزایش می دهد.
ریتالین به عنوان یک محرک سیستم عصبی مرکزی، هوشیاری و تمرکز را افزایش می دهد. در درمان اختلال بیش فعالی، نقص توجه در کودکان مؤثر است. با این حال، ریتالین همچنین دارای پتانسیل بالایی برای سوء استفاده است. افراد مبتلا به انواع دیگر اختلالات روانی، مانند اختلال دوقطبی، در معرض خطر عوارض جانبی منفی ناشی از مصرف دارو هستند.
استروئیدهای آنابولیک مواد مصنوعی هستند که از هورمون تستوسترون تقلید می کنند. معمولاً توسط افرادی که می خواهند عملکرد ورزشی خود را افزایش دهند مورد سوء استفاده قرار می گیرند. در حالی که آن ها به اندازه سایر مواد اعتیاد آور سرخوشی تولید نمی کنند، استفاده مکرر از استروئیدهای آنابولیک می تواند منجر به اعتیاد شود.
درمان اعتیاد به مواد محرک به شکستن چرخه مصرف مواد محرک کمک می کند. اگر به درمان به مواد محرک نیاز دارید، باید به کلینیک ترک اعتیاد مراجعه و از ترکیبی از مراقبتهای درمانی و توان بخشی فردی استفاده نمایید. درمان دارویی برای ترک مواد محرک میتواند به عنوان بخشی از برنامه درمان و معالجه انجام شود. علاوه بر این، ممکن است به یک برنامه سمزدایی با کمک پزشک نیز نیاز داشته باشید که باعث حذف کامل مواد محرک از سیستم شما در یک محیط امن و قابل درک باشد.