اعتیاد به بنزودیازپین

اعتیاد به بنزودیازپین
بنزودیازپین ها دسته ای از داروها هستند که در درجه اول برای درمان اضطراب استفاده می شوند، اما در درمان چندین بیماری دیگر نیز مؤثر هستند. مکانیسم دقیق اثر بنزودیازپین ها مشخص نیست، اما به نظر می رسد که آن ها با تأثیر بر انتقال دهنده های عصبی در مغز، مواد شیمیایی که اعصاب برای برقراری ارتباط با سایر اعصاب مجاور آزاد می کنند، کار می کنند. یکی از این انتقال دهنده های عصبی گاما آمینوبوتیریک اسید (گابا) است که یک انتقال دهنده عصبی است که فعالیت اعصاب را سرکوب می کند. دانشمندان بر این باورند که فعالیت بیش از حد اعصاب ممکن است علت اضطراب و سایر اختلالات روانی باشد و بنزودیازپین ها فعالیت اعصاب مغز و نخاع را کاهش می دهند.

اعتیاد به بنزودیازپین چیست

اعتیاد به بنزودیازپین زمانی رخ می دهد که افراد از داروهای تجویزی مانند زاناکس یا والیوم سوء استفاده کنند. این می تواند شامل خرید غیرقانونی دارو، مصرف آن در مقادیر بالا و مصرف آن برای مدت طولانی باشد. اگر بیمار از دستورات پزشک پیروی کند، احتمالاً اعتیاد رخ نخواهد داد، اما برخی از افراد به آرامش و زیاد بودن دارو عادت می کنند.

قانون گذاران متوجه این موضوع شدند و قوانینی را برای کمک به کنترل استفاده از بنزو تدوین کردند. مهمتر از همه، قانون مواد کنترل شده، بنزودیازپین ها را به عنوان داروهای اعتیاد آور طبقه بندی کرد، به این معنی که این داروها پتانسیل بالایی برای سوء استفاده، اعتیاد و کاربردهای پزشکی محدود دارند.

با این حال، بنزوها فقط یک موضوع محدود نیستند. آن‌ها به یک معضل در سراسر جهان تبدیل شده اند. در سال 2015، زاناکس به عنوان محبوب ترین قرص جهان شناخته شد و ده ها میلیون نسخه در سراسر جهان تجویز شد.

علل اعتیاد و خطرات مصرف بنزودیازپین ها

بنزوها آرام‌بخش‌های عادت‌دهنده هستند، به این معنی که در صورت عدم مصرف صحیح، اعتیاد به آن‌ها امکان‌پذیر است. افرادی که دارو را بیش از حد مصرف می کنند ممکن است احساس خستگی کنند و آرامش ناامنی را تجربه کنند. تحمل آن‌ها نسبت به اثرات دارو می تواند افزایش یابد، زیرا تلاش می کنند تا آن اوج اولیه را تقلید کنند.

در دسترس بودن آسان دارو نیز یکی از عوامل اصلی کمک کننده است. بر اساس گزارش روانشناسی امروز، بین سال‌های 2014 تا 2016، شصت و شش میلیون بیمار با تجویز بنزودیازپین یا بیست و هفت مورد در هر صد مراجعه، مطب‌های پزشک را ترک کردند.

در سال 2018، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها میزان مصرف بیش از حد بنزوها را هشت برابر بیشتر از تخمین های 1999 اندازه گیری کردند. خطر مرگ در صورتی افزایش می‌یابد که فردی از این داروها در کنار سایر مواد تغییردهنده ذهن، به ‌ویژه مواد افیونی، استفاده کند. دسترسی به بنزوها برای افرادی که قبلاً با اختلال مصرف مواد مخدر دست و پنجه نرم می کنند، نگرانی بیشتری دارد.

علائم سوء استفاده، علائم و عوارض جانبی

شناسایی علائم فردی که با اعتیاد به بنزودیازپین دست و پنجه نرم می کند می تواند گیج کننده باشد. با این حال، علائم مختلفی وجود دارد که می تواند نشان دهد که شخصی از بنزو استفاده نادرست می کند. توجه به علائم قبل از این که علائم کشنده شوند بسیار مهم است.

برخی از علائم فیزیکی می تواند در طول اعتیاد به بنزودیازپین ها، مسمومیت و علائم ترک ایجاد کند.

اعتیاد به بنزودیازپین

علائم سوء استفاده فیزیکی بنزودیازپین

  • خستگی مفرط
  • لکنت زبان
  • اختلال در هماهنگی
  • کند شدن ضربان قلب
  • تنفس کم عمق
  • رفلکس های آهسته تر
  • پوست رنگ پریده و سرد
  • سبکی سر
  • تاری دید
  • غش کردن
  • اسهال
  • استفراغ
  • لرزش
  • تشنج

هنگامی که بنزودیازپین برای مدت طولانی تری مصرف شود، علائم روانی ممکن است ظاهر شود.

علائم سوء استفاده روانی بنزودیازپین ها

  • افسردگی
  • افکار خودکشی
  • تحریک پذیری
  • نوسانات خلقی
  • اختلال عملکرد شناختی
  • فراموشی
  • رویاهای واضح یا آزاردهنده

علائم رفتاری مصرف بنزودیازپین ها

کسانی که با اعتیاد به بنزو دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در جنبه های مختلف زندگی خود رنج ببرند. آن‌ها ممکن است برای اجتناب از قضاوت در مورد مصرف بنزو، ارتباط خود را با دوستان و خانواده خود قطع کنند. آن‌ها همچنین ممکن است از نظر مالی دچار مشکل شوند، زیرا یا کارشان را برای مصرف دارو از دست می دهند یا تمام پول خود را صرف به دست آوردن مقدار بیشتری از این ماده می کنند.