برخی دلیل اعتیاد خود را وجود مشکلات فراوان در زمینه های مختلف زندگی می دانند و می گویند برای مقابله با این مشکلات معتاد شده اند و اعتیاد صبر و تحمل آنها را در برابر مشکلات بالا می برد.
این مطلب را بیشتر دو دسته می گویند:
دسته اول: کسانی که همیشه بجای روبرو شدن با مشکلات، فکر کردن و حل آنها، می خواهند آنها را فراموش و انکار کرده و یا راحت طلبی پیشه کنند.
دسته دوم: کسانی که به محض مواجهه با یک مشکل، به علت افکار منفی و عدم مهارت در کنترل وضعیت، دچار استرس و اضطراب شدید می شوند.
در حالی که داشتن مشکلات حتی در شدیدترین وضعیت ها، غیرعادی نیست و تاروپود زندگی از رنج و مشقت و غم بافته شده است و باید آن را پذیرفت، تا شادی را تجربه کرد. برای حل مشکلات بجای نشستن در میان جلسات محفلی و معاشرت با افراد مصرف کننده، باید با افراد سالم، آگاه و متخصصان و روانپزشکان مشورت شود.
افرادی که مشکلات زیادی در زمینه های مختلف زندگی دارند می بایست به فکر راه چاره باشند و برای این کار باید با مشاور و روانشناس صحبت کرده و راه حلی برای مشکلات پیدا کنند. برخی افراد بجای اینکار با افراد معتاد مشورت کرده و از بدشانسی و بدبختی خود می گویند. آنها هم مصرف مواد مخدر را پیشنهاد می کنند.
در این شرایط نه تنها مشکلات فرد حل نشده است، بلکه مشکل دیگری بر مشکلات قبلی اضافه شده است و فرد در دام اعتیاد گرفتار شده است.
مصرف مواد در لحظه مصرف بطور کاذب فرد را آرام می کند ولی با تداوم مصرف وآسیب های مغزی و روانی موجب کاهش صبر و تحمل و اختلال در توانایی های حل مسئله و اشکال درعملکرد و توانایی های فرد در زمینه های مختلف شغلی ، تحصیلی ، اجتماعی ، روابط بین فردی وغیره می شود.
