امروزه تعداد کمتری از نوجوانان نسبت به بیست سال پیش سیگار می کشند، اما تعداد زیادی از نوجوانان در حال کشف راه های جدید و قدیمی برای استفاده از تنباکو، از جمله قلیان هستند که برای سلامتی آن ها ضرر کمتری ندارد.
قلیان که به آن ارگیله، نارگیل و هیتبو نیز می‌گویند نام وسیله سنتی برای استعمال تنباکو است که از قرن‌ها پیش در جنوب آسیا و خاورمیانه مورد استفاده قرار می گرفت. یک شکل اجتماعی و اغلب مشترک از مصرف دخانیات، کشیدن قلیان در بین نوجوانان و جوانان است که در تمام جهان محبوبیت پیدا کرده است. قلیان منجر به اعتیاد می شود. قلیان هم قدیمی است هم جدید و ناامن است.
به طور معمول، گروه هایی از مردم دور قلیان می نشینند تا مخلوطی از تنباکو را بکشند که معمولاً با طعم های میوه ای یا آب نباتی شیرین می شود. سر قلیان در نزدیکی بالای آن با روشن کردن زغال گرم می‌شود. دود و بخار حاصل از تنباکوی سوخته شده از داخل محفظه آب قلیان وارد یک یا چند شیلنگ متصل شده می شود که کاربران قبل از انتقال آن به نفر بعدی در گروه از آن استنشاق می کنند.
از آن جایی که دود حاصل از تنباکو از آب عبور می کند، بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند قلیان از سیگار بی خطرتر است. با این حال، مطالعات نشان می دهد که قلیان به طور مؤثر مواد مضر را از دود تصفیه نمی کند. مصرف کنندگان قلیان ممکن است در نهایت با مقادیر بیشتری نیکوتین، فلزات و مواد شیمیایی سمی تنفس کنند. میکروب ها روی دهانه های مشترک شیلنگ ها نیز پخش می شوند.
