لوومتادیل با نام های شایع دیگر لواستیل متادول، لوو آلفا استیل و لوومتادیل استات به گروهی از داروها به نام آنالژزیک های نارکوتیک تعلق دارد و به عنوان یک جایگزین نارکوتیک های غیر مجاز در برنامه ترک اعتیاد به کار می رود. همچنین به عنوان یک جایگزین مناسب برای متادون در درمان معتادین به مواد افیونی به کار می رود. لوومتادیل استات یک داروی ضد اسهال است. لوومتادیل از نشانه های سندرم ترک اعتیاد پیشگیری می کند و در زمانی که بیمار مصرف نارکوتیک ها را متوقف می نماید، مورد استفاده قرار می گیرد. در برنامه های سم زدایی، مقدار لوومتادیل استات استفاده شده کم کم کاهش یافته تا بیمار از مواد مخدر رهایی یابد، همچنین در برنامه های نگهدارنده به صورت طولانی مدت به کار می رود تا به معتادان مواد افیونی برای دوری از داروهای خیابانی کمک کند.
لوومتادیل استات را نباید در افراد با سابقه حساسیت، حاملگی، شیردهی و افراد مسن به کار برد و یا همراه داروهایی مانند الکل، باربیتورات ها، کاربامازپین، کلرامفنیکل و اریتروماسین، سایمتیدین و رانیتیدین، کورتون، دیلتیازم، دی سولفیرام،گریز ئوفولوین، ایزونیازید، فنیل بوتازون، فنی توئین، ریفامپین، والپروئیک اسید، وراپامیل، بوپرنورفین و پنتازوسین مصرف نمود.
پنتازوسین اگر همراه لوومتادیل استات به کار رود ممکن است نشانه های سندرم ترک اعتیاد بروز یابد. دپرسانت داروهایی که برای خواب آوری به کار می روند نباید همراه این دارو مصرف شوند. ضد افسردگی های سه حلقه ای، اثرات جانبی جدی همراه این دارو را افزایش می دهند و وقتی فردی دپرسانت مثل مواد افیونی را مصرف کند و هم زمان لوومتادیل استات مصرف کند خطر مرگ وجود دارد. نالترکسون اثرات لوومتادیل استات را مهار می کند و باعث نشانه های سندرم ترک خواهد شد. وجود دیگر مشکلات پزشکی ممکن است استفاده از لوومتادیل استات را تحت تأثیر قرار دهد.
لوومتادیل استات عوارض جانبی دارد که در بیماران کلیوی، بیماران کبدی و بیمارانی که کم کاری تیروئید دارند بسیار خطرناک است و مصرف آن توسط این بیماران شانس عوارض جانبی را بالا می برد. استفاده صحیح از این دارو می بایستی در کلینیک تجویز شود و اکثر بیماران باید سه بار در هفته به درمانگاه مراجعه نمایند. دوز مصرفی لوومتادیل استات بین بیماران مختلف فرق می کند و به صورت محلول خوراکی در درمان اعتیاد به مواد شبه افیونی تجویز می گردد.
دربرنامه های سم زدایی، دوز لوومتادیل استات به تدریج کم خواهد شد تا بیمار بتواند مصرف آن را متوقف کند. در برنامه های تداومی درمان ممکن است تا زمان مورد نیاز مصرف ادامه یابد. در آمریکا لوومتادیل استات را نمی توان در بیماران کمتر از هجده سال به کار برد.
علی رغم اثرات مفید، یک دارو ممکن است عوارض ناخواسته ای هم داشته باشد. اگر چه تمامی این اثرات جانبی به وقوع نخواهد پیوست، ولی اگر رخ دهد، لازم است توجهات پزشکی به عمل آید. عوارضی که نیاز به توجه فوری پزشکی دارند یا علائم و نشانه های مصرف بیش از حد، احساس سرما، پوست مرطوب،گیجی، تشنج، سرگیجه شدید، خواب آلودگی شدید، افت فشار خون، عصبی شدن و بی قراری شدید، مردمک های سوزنی شکل، ضربان قلب آرام، تنفس آهسته و با زحمت و ضعف شدید می باشد.
