درمان اعتیاد به زاناکس

درمان اعتیاد به زاناکس
فردی که با اعتیاد به زاناکس زندگی می کند، باید تحت سم زدایی تحت نظارت پزشکی قرار بگیرد. سم زدایی شامل فرآیند ترک است که می تواند موقتاً ناخوشایند اما بخشی ضروری از فرآیند ترک اعتیاد باشد. کادر پزشکی در این مدت بیماران را به دقت زیر نظر دارند تا از خروج ایمن و مطمئن از زاناکس اطمینان حاصل کنند.

گزینه های درمان اعتیاد زاناکس

گزینه های درمانی زاناکس از مرکز به مرکز متفاوت است، چند عنصر مشترک وجود دارد. آن‌ها به فرد کمک می کنند تا علائم اولیه ترک را درمان کند، به هر گونه اختلال سلامت روان که هم‌زمان رخ می دهد، مانند اضطراب یا حملات پانیک رسیدگی کند، ریشه های اختلال مصرف مواد را درک کند،راهبردهای مقابله ای مورد نیاز برای ادامه بهبودی پس از ترک یک محیط توان‌بخشی حرفه ای زاناکس را بیاموزد.

پس از سم زدایی، بیماران ممکن است در سطوح مختلف مراقبت و درمان تخصصی برای اعتیاد زاناکس از جمله توان‌بخشی بستری، توان‌بخشی سرپایی و گروه درمانی شرکت کنند.

توان‌بخشی بستری ترک زاناکس

هنگامی که سم زدایی کامل شد و زاناکس از بدن پاک شد، بیماران می توانند مرحله درمان را شروع کنند. توان‌بخشی بستری برای افراد مبتلا به اعتیاد شدید زاناکس یا کسانی که برای اولین بار وارد برنامه توان‌بخشی می شوند توصیه می شود.

بیمارانی که تحت درمان بستری بازتوانی زاناکس قرار می گیرند در درمان و مشاوره در محیط های فردی و گروهی شرکت می کنند. این فعالیت ها به افراد کمک می کند تا مهارت ها و دانش مورد نیاز برای رفع وابستگی جسمی و روانی خود به مواد مخدر را به دست آورند.

برنامه‌های توان‌بخشی کاملاً محرمانه هستند و به مددجویان این امکان را می‌دهند که صرفاً روی بهبودی تمرکز کنند. زندگی  در یکی از چندین مرکز بستری برای بسیاری از شرکت کنندگان برنامه، حتی کسانی که در محل زندگی می کنند، مفید است. مراقبت تمام وقت محیطی دلگرم کننده برای فرآیند توان‌بخشی دارو و دسترسی بیست و چهار ساعته به پزشکان متخصص فراهم می کند.

درمان اعتیاد به زاناکس

توان‌بخشی سرپایی ترک زاناکس

تفاوت های زیادی بین برنامه های درمانی بستری و سرپایی وجود دارد. در طول درمان سرپایی، بیماران در مرکز اقامت نمی کنند بلکه به مرکز درمانی رفت و آمد می کنند. درمان سرپایی یا مرحله دوم پس از درمان بستری است یا اولین مرحله برای کسانی است که اعتیاد شدیدتر یا شرایط متفاوتی دارند.

توان‌بخشی سرپایی می تواند شامل بازگشت به زندگی و فعالیت های روزمره باشد که یک گام مفید در بهبودی فرد پس از تکمیل درمان بستری است.

مراقبت های سرپایی ممکن است شامل موارد زیر باشد

  • مشاوره فردی
  • گروه درمانی
  • مراقبت های روان‌پزشکی برای اختلالات هم‌زمان مانند اضطراب یا افسردگی
  • مشاوره تغذیه برای اختلالات خوردن هم‌زمان

این مرحله در روند بهبودی به بیماران استقلال بیشتری نسبت به درمان بستری می دهد. این امکان را برای مراجعان فراهم می کند که در حین حضور در درمان، وظایف شغلی و خانوادگی خود را حفظ کنند. مراقبت سرپایی برای افرادی که سیستم حمایتی قوی در خانه دارند توصیه می شود. خانواده درمانی نیز در طی این مرحله ارائه می شود و به بیماران کمک می کند تا برای بهبودی مؤثر با خانواده آشتی کنند.

کسانی که دارای یک اختلال عمیق ریشه‌دار مصرف مواد مخدر هستند و در یک محیط بالقوه محرک زندگی می‌کنند، ممکن است نیاز داشته باشند ابتدا در یک برنامه بستری ثبت‌نام کنند و سپس برای حفظ بهبودی طولانی‌مدت به مسکن آرام منتقل شوند.

گروه درمانی ترک زاناکس

گروه درمانی بخش مرکزی درمان اختلال مصرف مواد مخدر است. در گروه درمانی، یک مشاور ماهر با گروهی از بیماران گفت‌وگو می‌کند، صادق بودن را تقویت می‌کند و آن‌ها را تشویق می‌کند تا تجربیات خود را در مورد اختلال مصرف مواد مخدر به اشتراک بگذارند. گروه درمانی اغلب فراتر از یک مرکز توان‌بخشی ادامه می یابد زیرا افرادی که در حال بهبودی هستند می توانند در جلسات گروهی همبستگی و حمایت مداوم را حتی پس از توان‌بخشی زاناکس پیدا کنند.

بسیاری از مراکز در کنار گروه درمانی سنتی از درمان های تفریحی متعددی از جمله هنر درمانی، ماساژ درمانی و یوگا استفاده می کنند.

مراقبت های بعد از ترک زاناکس

در بسیاری از مراکز درمانی، پس از درمان بستری یا سرپایی، تیم درمان به تهیه یک برنامه مراقبت های بعد از هر بیمار کمک می کند. مراقبت های بعد از آن برنامه ای برای زندگی هوشیارانه در آینده است و به جلوگیری از عود و حفظ یک سبک زندگی سالم کمک می کند.

مراقبت های بعد از آن مرحله نهایی حیاتی درمان است و ادامه دارد. بسیاری از مردم متوجه می شوند که بهبودی یک فرآیند مادام العمر است که به تعهد روزانه نیاز دارد.