زولپیدم به طور کلی برای بی خوابی کوتاه مدت تجویز می شود. اغلب موارد وابستگی به زولپیدم زمانی شروع می شود که فرد برای سریع تر به خواب رفتن بیش از دوز توصیه شده خود مصرف کند. اعتیاد به زولپیدم می تواند در عرض چند هفته شکل بگیرد.
آمیتال نام تجاری باربیتورات آموباربیتال است. آمیتال به دلیل سطح قدرت آن به عنوان یک بیهوش کننده برای جراحی ها و درمان اختلالات خواب مزمن استفاده می شود. این دارو اثراتی مشابه مسمومیت با الکل ایجاد می کند که باعث می شود مصرف کنندگان از دارو سوء استفاده کنند و متعاقباً معتاد شوند.
بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند که لونستا یک داروی غیر اعتیادی است. با این حال، لونستا یک قرص خواب آور بسیار قوی است که می تواند باعث اعتیاد مارپیچ شود. برخی از افرادی که دچار وابستگی به لونستا می شوند، دارو را با مواد دیگر مخلوط می کنند تا اثرات آرام بخش آن را افزایش دهند. همچنین به شما کمک می کند سریع بخوابید و مطالعات نشان می دهد که افراد به طور متوسط هفت تا هشت ساعت می خوابند. از مصرف لونستا خودداری کنید مگر این که بتوانید یک شب کامل بخوابید، زیرا می تواند باعث گیجی شود.
سوناتا یک قرص خواب آور سریع الاثر است که حدود یک ساعت در بدن باقی می ماند. این موضوع سوناتا را به یک هدف اصلی برای سوء استفاده تصادفی تبدیل می کند، زیرا ممکن است افراد برای کمک به خوابیدن، مقدار زیادی مصرف کنند. در حالی که سوناتا به اندازه سایر قرص های خواب آور قوی نیست، استفاده طولانی مدت از آن می تواند منجر به اعتیاد شود.
در برخی موارد، پزشکان داروهایی را برای درمان بی خوابی تجویز می کنند. تمام داروهای بی خوابی باید کمی قبل از خواب مصرف شوند. پس از مصرف داروی بی خوابی از رانندگی یا انجام فعالیت های دیگری که نیاز به تمرکز دارند، خودداری کنید زیرا باعث خواب آلودگی شما می شود و می تواند خطر تصادف را افزایش دهد. داروها باید همراه با شیوه های خواب خوب استفاده شوند.
داروهای ضد افسردگی: برخی از داروهای ضد افسردگی مانند ترازودون در درمان بی خوابی و اضطراب بسیار مؤثر هستند.
این داروها به طور مؤثر برای درمان مشکلات خواب مانند راه رفتن در خواب و وحشت های شبانه استفاده شده اند. این داروها دارای معایب جدی هستند. می توانند باعث اعتیاد و وابستگی شوند. وابستگی به این معنی است که وقتی مصرف آن ها را متوقف می کنید، علائم ترک اعتیاد را دارید. همچنین، جعبه سیاه هشداری در مورد استفاده از آن ها با مواد افیونی وجود دارد، زیرا هم تنفس را کاهش می دهد و هم خطر مصرف بیش از حد را افزایش می دهد.
این داروی خواب آور برای استفاده در افرادی که مشکل در خواب ماندن دارند تأیید شده است. سیلنور ممکن است با مسدود کردن گیرنده های هیستامین به حفظ خواب کمک کند. این دارو را مصرف نکنید مگر این که بتوانید هفت یا هشت ساعت کامل بخوابید.
این دارو برای افرادی که در به خواب رفتن و ماندن در خواب مشکل دارند تأیید شده است. با سرکوب بخشی از سیستم عصبی مرکزی که شما را بیدار نگه می دارد، کار می کند. ممکن است باعث شود روز بعد احساس خواب آلودگی کنید.
