آثار مصرف مواد افیونی

آثار مصرف مواد افیونی
اعتیاد یک بیماری پیش رونده است و ممکن است برای اطرافیان شخص قبل از این که خودشان با اعتیاد خود کنار بیایند بیشتر قابل توجه باشد. در حالی که اعتیاد به مواد افیونی اغلب از علائم درونی و عاطفی بسیاری تشکیل شده است، علائم رفتاری و فیزیکی بسیاری از سوء استفاده مواد مخدر وجود دارد. به خاطر داشته باشید که همه افرادی که این علائم را دارند به مواد افیونی یا سایر مواد معتاد نیستند و همین طور همه مصرف کنندگان مواد افیونی این علائم سوء مصرف را ندارند.

آثار مصرف مواد افیونی

آثار مصرف مواد افیونی تا هشت ساعت پس از مصرف باقی می‌ماند و عبارتند از

  • تغییرات رفتاری یا روانی ابتدا سرخوش و سپس، بی تفاوتی، کج خلقی و پرخاشگری و بی قراری یا کندی و اختلال قضاوت
  • تهوع و استفراغ
  • کاهش احساس درد
  • احساس گرما و گر گرفتن و خارش بینی
  • سنگینی دست و پا و رخوت
  • خشکی دهان
  • کاهش فشار خون
  • انقباض مردمک
  • انقباض عضلات صاف و مجاری صفراوی
  • افت عملکرد

عوارض مصرف طولانی مواد افیونی

مواد افیونی به شدت اعتیاد آورند و تنها با چند بار مصرف نسبت به آن‌ها وابستگی و تحمل ایجاد می شود، مانند

  • یبوست
  • تیره شدن رنگ پوست
  • کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ در مردان
  • به هم خوردن دوران قاعدگی در زنان
  •  کاهش وزن و سوء تغذیه
  • تأثیر در جنین و سقط جنین و تولد کودکان ناقص‌الخلقه
  • سرطان ریه
  • پایین آمدن سطح سلامتی به علت بی‌توجهی به وضعیت بهداشتی و مراقبت‌های فردی
  • تغییر ساعات خواب، بیداری، خواب آلودگی و چرت زدن در طول روز
  • افسردگی
  • تأثیر سوء در بافت های مغزی و افزایش آمادگی آسیب رسانی و حتی خودکشی
  • قانون‌ شکنی
  • بی توجهی معتاد در جریانات سیاسی
  • ناتوانی در فراگیری مهارت‌ها و کاربرد متناسب آن‌ها که منجر به کاهش تولیدات فردی، خانوادگی و ملی می‌شود
  • اشاعه بیش از پیش جرم و جنایت از قبیل، سرقت، قتل و فساد

آثار مصرف مواد افیونی

عوارض تزریق وریدی

آبسه عفونت‌های پوست، اندوکاردیت کزاز، ایدز، هپاتیت ب و انتقال آن‌ها به دیگران.

علائم ترک مواد افیونی

گرفتگی، تحریک پذیری، افسردگی و بی‌خوابی، گرفتگی عضلانی و درد استخوانی، آب ریزش از چشم و بینی، دل‌پیچه و اسهال، سیخ شدن موهای بدن، خمیازه، سکسکه و عطسه، اتساع مردمک‌ها، بی نظمی درجه حرارت بدن (تب)، احساس سرما و لرز، تمایل شدید به مصرف مجدد.

مواد افیونی و مدیریت درد

درمان درد حاد برای تسهیل بهبودی پس از جراحی یا تروما با فعال کردن زود هنگام و اجتناب از عوارض، از جمله خطرات ناشی از ترومبوآمبولی وریدی، آمبولی ریوی، زخم‌های فشاری و ذات‌الریه ضروری است. درد حاد شدید درمان نشده نیز ممکن است مستعد ایجاد درد مزمن باشد.  

یک مطالعه نشان داد که اگرچه پاسخ التهابی به آسیب معمولاً در عرض سه ماه برطرف می‌شود، اما بخش قابل توجهی از بیمارانی که برای درد پس از عمل مواد افیونی دریافت کرده‌اند، بسیار فراتر از این زمان مصرف می‌کنند. فشارها برای ترخیص زودتر از بیمارستان‌های حاد منجر به خروج بیماران از بیمارستان پس از اقامت کوتاه مدت با عرضه مواد افیونی قوی می‌شود.

اگرچه ارائه مسکن مناسب به بیماران هنگام ترخیص ضروری است، اما اطلاعات واضح برای بیمار در مورد اهمیت کاهش و قطع این داروها و ارتباط خوب با تیم مراقبت های اولیه بیمار باید از ادامه بی مورد مصرف مواد افیونی در جامعه بکاهد.

تعداد کمی از بیماران هستند که به طور مکرر به بیمارستان مراجعه می کنند و درد را توصیف می کنند و درخواست بی دردی مواد افیونی می کنند. ارزیابی و مدیریت آن‌ها اغلب دشوار است. ایجاد یک برنامه مدیریت فردی برای این بیماران پیچیده ضروری است. این باعث کاهش آزمایش های غیر ضروری و ارائه یک استراتژی ضد درد واضح می شود. یک رویکرد چند رشته ای شامل مراقبت های اجتماعی، اولیه و ثانویه به احتمال زیاد نتیجه قوی و مناسبی را ایجاد می کند.