بیمار آقای ۳۰ ساله که انواع مواد مخدر مانند کیمیکال، شیره، تریاک، الکل، گل، قرص های روان گردان و حشیش مصرف می کرد و به اصرار پدر و مادر برای درمان ارجاع داده شد. بیمار از ۱۵ سالگی مصرف مواد مخدر را با سیگار در جمع دوستان و خارج از دید والدین آغاز کرده است. بیمار از قشر مرفه جامعه است و به دلیل داشتن پول تو جیبی زیاد در سنین پایین توسط دوستان مصرف کننده اغفال شده و در نهایت در گرداب اعتیاد می افتد.
بیمار به شدت افسرده و منزوی، گوشه گیر و آرام با دلتنگی زیاد و نشخوار فکری، بدبینی و هذیان با مصرف انواع مواد مخدر که بیشترین مصرفش ماده مخدر گل و کیمیکال بوده به درخواست خانواده از کلینیک ترک اعتیاد دیگری بعد از یازده روز بستری، با آمبولانس به کلینیک روانپزشکی و ترک اعتیاد دی منتقل شد.
درحال حاضر بیمار مصرف هر گونه ماده مخدری را ترک کرده و پاک است ولی متأسفانه به دلیل وسوسه زیادی که دارد نمی خواهد به منزل برود و می گوید الان که پاک شده و در آرامش زندگی می کند و پدر و مادرش را خوشحال می بیند نمی خواهد دوباره مواد مخدر مصرف کند و می ترسد که اگر به منزل برود دوباره وسوسه شود و لغزش کند و یا دوستان مصرف کننده او را رها نکنند.
بیمار می گوید اگر از دوران نوجوانی از سمت خانواده به او توجه و محبت می شد و دوستان او را کنترل می کردند به هیچ وجه سمت مواد مخدر نمی رفت.
بیمار می گوید که چون به خواست والدینش برای ترک اعتیاد ابتدا به کلینیک دیگر و بعد از ناموفق بودن درمان اعتیادش در آن جا، به کلینیک دی آورده شده به هیچ عنوان نمی خواسته مصرف مواد مخدر را ترک کند و با پرسنل کلینیک همکاری نمی کرده، با کسی صحبت نمی کرده و بسیار گوشه گیر بوده ولی با گذشت چند روز وقتی می بیند که با دارو درمانی و مشاوره حال بهتری پیدا کرده تصمیم می گیرد که واقعاً مصرف مواد مخدر را برای همیشه ترک کند. اکنون هم بیمار و هم خانواده بیمار بسیار خوشحال و راضی هستند.
