ملاک های تشخیصی برای مسمومیت با آمفتامین ها

آمفتامین ها محرک سیستم اعصاب مرکزی هستند و معمولاً برای بیدار ماندن های طولانی، کاهش احساس خستگی و داشتن سطح انرژی بالا مصرف می شوند. آمفتامین ها مواد بسیار خطرناکی هستند که بر روی سیستم عصبی مغز تأثیر گذاشته و ترک آن ها موجب بهم ریختن نظم بدن می گردد.

مصرف اخیر آمفتامین ها یا مواد وابسته (مانند فنیدیت)، تغییرات روان شناختی یا رفتاری غیرانطباقی که از لحاظ بالینی قابل توجه است (مانند سرخوشی یا کندی عاطفه، تغییرات در میزان معاشرت با دیگران، گوش به زنگی، حساسیت بین فردی، اضطراب، تنش یا خشم، رفتارهای قالبی، اختلال قضاوت یا اختلال عملکرد اجتماعی شغلی) و این تغییرات در خلال مصرف آمفتامین (یا مواد مرتبط با آن) یا کمی بعد از آن بروز می کند.

بروز دو یا چند علامت از علائم زیر در خلال مصرف آمفتامین ها

1- تاکی کاردی یا برادی کاردی

2- اتساع مرمک

3- افزایش یا کاهش فشار خون

4- تعریق یا احساس سرما

5- تهوع یا استفراغ

6- شواهد کاهش وزن

7- سراسیمگی یا کندی روانی – حرکتی

8- ضعف عضلانی، ضعف تنفسی، درد قفسه سینه یا آریتمی های قلبی

9- سردرگمی، حملات تشنج، اختلال حرکتی، دیستونی یا اغماء

علائم ناشی از یک بیماری طبی عمومی نبوده و یک اختلال روانی دیگر، توضیح بهتری برای آن ها نیست. از نشانه های دیگر مسمومیت با آمفتامین ها آشفتگی ادراری است. علامت بالینی مسمومیت عمدتاً ظرف 24 ساعت فروکش کرده و عموماً پس از 48 ساعت به طور کامل برطرف می شود.

علائم فروریزی پس از مسمومیت با آمفتامین ها

علائم فروریزی پس از مسمومیت با آمفتامین ها، اضطراب، رعشه، خلق، ملامت بار، بی حالی، خستگی، کابوس، سردرد، تعریق شدید، گرفتگی عضلات، کرامپ های شکمی و گرسنگی سیری ناپذیر.

ملاک های تشخیصی برای ترک آمفتامین

قطع (یا کاهش) مصرف طولانی و افراطی آمفتامین (یا یک ماده مرتبط با آن).

ملاک های تشخیصی برای مسمومیت با آمفتامین ها

خلق ملالت بار بعد از مسمومیت با آمفتامین

1- خستگی

2- رویاهای ناخوشایند و روشن

3- بی خوابی یا پرخوابی

4- افزایش اشتها

5- سراسیمگی یا کندی روانی – حرکتی

زمان فروکشی علائم ترک آمفتامین ها

علائم ترک آمفتامین طی دو یا چهار روز به اوج خود می رسد و پس از یک هفته فروکش می کند. جدی ترین علائم ترک آمفتامین افسردگی است که ممکن است با افکار و یا رفتار خودکشی همراه باشد.

ملاک های تشخیص برای ترک آمفتامین خلق ملالت بار و تغییرات فیزیولوژی است. مصرف آمفتامین ها در شخصی که سابقه آسیب مغزی دارد ممکن است باعث دلیریوم شود. شباهت بالینی روان پریشی ناشی از آمفتامین با اختلال اسکیزوفرنی پارانوئید می باشد. علامت بارز اختلال سایکوتیک ناشی از آمفتامین وجود پارانویا می باشد.

اختلال ناشی از مصرف آمفتامین

برتری توهمات بینایی، عواطف کاملا ً متناسب، بیش فعالی، تمایلات جنسی قوی، سردرگمی، بی ربط گویی، شواهد ناچیز اختلال تفکر، همچنین سطحی شدن عاطفه و ناگویایی که در اختلال سایکوتیک ناشی از آمفتامین وجود ندارد. در موارد اختلال سایکوتیک حاد ناشی از آمفتامین تشخیص افتراقی یا اسکیزوفرنی با برطرف شدن علائم ظرف چند روز با مثبت شدن آزمایش ادرار مشخص می شود.

مسمومیت با آمفتامین

مسمومیت و ترک اعتیاد به آمفتامین با ویژگی های خلقی زیر همراه می باشد: مسمومیت با ویژگی های مانیا (شیدایی) یا با ویژگی های خلقی مختلط و ترک با ویژگی های افسردگی ظاهر می شود. علائم اضطرابی ناشی از آمفتامین ها مثل اختلال وسواسی – اجباری، اختلال هول (پانیک)، اضطراب و مخصوصاً اختلالات هراس می باشد.