فردی که دچار اختلال مصرف مواد مخدر است، اگر بخواهد خیلی ناگهانی یا خود به خود ترک کند، ممکن است عوارض جدی ترک اعتیاد داشته باشد. خطرات سم زدایی مواد مخدر می تواند از علائم فیزیکی تا علائم روانی متغیر باشد. اگر فردی علائم روانی شدیدی را تجربه کند، ممکن است باعث شود که بخواهد به خود آسیب برساند. معمولاً بهتر است برای تهیه یک برنامه سم زدایی دارویی با یک پزشک متخصص کار کنید و در طول فرآیند نظارت داشته باشید.
خطرات سم زدایی مواد مخدر در خانه بدون نظارت پزشکان متخصص وجود دارد. یکی از عوارض جدی ترک مصرف الکل، دلیریوم ترمنس است که در آن فرد ممکن است بی‌قراری، لرزش، ضربان قلب سریع و فشار خون بالا را تجربه کند. این اثر معمولاً در عرض یک تا دو روز پس از قطع مصرف الکل رخ می دهد.
این می تواند کشنده باشد، با نرخ مرگ و میر سی و هفت درصد در صورت عدم درمان.
مدت زمانی که سم زدایی مواد مخدر طول می کشد به ماده مخدر مورد استفاده، مقدار ماده مصرفی و مدت زمانی که فرد از آن استفاده کرده است بستگی دارد.
همچنین می تواند به وضعیت جسمی و روحی فرد هنگام شروع سم زدایی مواد مخدر بستگی داشته باشد. افرادی که انگیزه بالایی برای شروع فرآیند سم زدایی دارند، ممکن است بهتر از افرادی که تمایلی به ترک اعتیاد ندارند، بتوانند علائم را کنترل کنند.
اگر فردی بیش از یک ماده مخدر مصرف می کند یا یک مشکل سلامت روانی هم‌زمان دارد، فرآیند سم زدایی مواد مخدر ممکن است طولانی تر شود. به طور کلی، این فرآیند بین هفت تا چهارده روز طول می کشد، اما می تواند تا یک ماه طول بکشد.
سم زدایی مواد مخدر اولین قدم برای غلبه بر اختلال مصرف مواد مخدر و داشتن یک زندگی سالم تر است. پس از اتمام سم زدایی مواد مخدر، حفظ این سبک زندگی و عدم بازگشت به عادات قدیمی مصرف مواد مخدر می تواند دشوار باشد. برای ادامه بهبود اعتیاد پس از سم‌زدایی مواد مخدر، فرد معمولاً تحت درمان اضافی قرار می‌گیرد تا به شرایط یا دلایلی که ممکن است در وهله اول باعث استفاده از آن‌ها شده باشد، مانند درمان بستری، درمان بیشتری انجام می‌دهد.
برنامه‌های درمانی بستری به فرد این امکان را می‌دهد که در محیطی عاری از وسوسه و حواس‌پرتی، توان‌بخشی دریافت کند. تیم پزشکی یک برنامه درمانی فردی ایجاد می کند که به فرد کمک می کند بر اثرات فیزیکی و روانی اختلال مصرف مواد مخدر خود غلبه کند. این طرح معمولاً در صورت لزوم شامل درمان و دارو می شود.
درمان بستری را می‌توان با درمان اقامتگاهی دنبال کرد که در آن فرد در جامعه‌ای زندگی می‌کند که می‌تواند مراقبت‌های طولانی مدت بیشتری برای اختلال مصرف مواد مخدر دریافت کند. این برنامه ها معمولاً شش ماه یا بیشتر طول می کشد.
برنامه بهبودی یک فرد منحصر به نیازهای خاص همان فرد است و ممکن است شامل استراتژی هایی خارج از درمان رسمی باشد.
بستری شدن در بیمارستان برای مدیریت ترک اعتیاد پزشکی (سم زدایی)
مراجعه به کلینیک های ترک اعتیاد (محیط های بسیار کنترل شده و عاری از مواد مخدر)
مدیریت دارویی و روان درمانی سرپایی ترک اعتیاد
برنامه های فشرده سرپایی ترک اعتیاد
درمان اقامتی ترک اعتیاد
